Wojciech Prażmowski (fotograf): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
|||
Linia 4:
Absolwent Technikum Leśnego (1968). Porzucił pracę leśnika, by zawodowo zająć się fotografią.
Fotografią, której tajniki poznawał pod okiem [[Edmund Mularz|Edmunda Mularza]], zafascynowany był już jako 20-latek. Po nieudanym starcie do łódzkiej "filmówki", laborant w Zakładzie Nowych Technik Nauczania częstochowskiej Wyższej Szkoły Nauczycielskiej (obecnie [[Wyższa Szkoła Pedagogiczna]]), następnie prowadzący tam zajęcia z przedmiotu Elementy Warsztatu Fotograficznego, pracował tam do 1982. Absolwent Wyższej Szkoły Fotografii w [[Brno|Brnie]] (w l. 1972-1975). Od 1977 członek [[Związek Polskich Artystów Fotografików|ZPAF]]. Wykładowca fotografii w poznańskiej ASP do roku akademickiego 2002-2003, w Wyższym Studium Fotografii przy Szkole Filmowej w Łodzi oraz w Warszawskiej Szkole Fotografii.
Uczestnik krajowych i międzynarodowych wystaw, m.in. 1 Ars Baltica Fototriennale "Koniec Utopii", prace wystawiał m.in. w [[Japonia|Japonii]]. Autorskie wystawy to m.in. "Album Rodzinny" "Sto fotografii", "Biało-czerwono-czarna". Jego mistrzyni to [[Zofia Rydet]]. Motywy twórczości: opowieść o przemijaniu, przede wszystkim w konfrontacji z życiem codziennym. Prace Wojciecha Prażmowskiego przybierają formę [[
Gorący zwolennik tradycyjnych technik fotograficznych, z dużym dystansem odnoszący się do fotografii cyfrowej.
Linia 12:
Był bohaterem filmu dokumentalnego [[Łukasz Wylężałek|Łukasza Wylężałka]] ''[[Portret wewnętrzny (film)|Portret wewnętrzny]]'' oraz jest autorem zdjęć i projektu graficznego płyty [[Janusz Iwański|Yaniny]] [[Portret wewnętrzny (album)|pod tym samym tytułem]] zawierającej utwór z tego filmu.
14 grudnia 2009 Wojciech Prażmowski został odznaczony srebrnym medalem [[Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis|Gloria Artis]].
{{
{{DEFAULTSORT:Prażmowski, Wojciech}}
| |||