Katharine Burr Blodgett: Różnice pomiędzy wersjami

W 1920 roku Blodgett została zatrudniona w Schenectady w General Electric, gdzie pracowała z Langmuirem nad monowarstwami powierzchniowymi na podłożach szkła, wody i metalu. W 1924 roku rozpoczęła doktorat pod kierunkiem [[Ernest Rutherford|Ernesta Rutherforda]] w [[Cavendish Laboratory]]. W 1926 roku, jako pierwsza kobieta, uzyskała stopień doktora z fizyki w [[Cambridge University]]. Tematem jej doktoratu było zachowanie elektronów w zjonizowanych parach rtęci. Po zakończeniu doktoratu powróciła do Schenectady, gdzie opracowała szereg praktycznych zastosowań zjawisk [[adsorpcja|adsorpcji]], między innymi w [[lotnictwo|lotnictwie]] (pokrywy samolotów) i wojskowości (ulepszone [[zasłona dymna|zasłony dymne]]). Do najważniejszych jej wynalazków należy nieodbijające „niewidzialne” szkło (szkło pokryte wielowarstwoąwielowarstwą [[stearynian baru|stearynianu baru]]) i przyrząd do dokładnego wyznaczania grubości warstw adsorpcyjnych.