Mitrofan (Krasnopolski): Różnice pomiędzy wersjami

Ukończył seminarium duchowne w Woroneżu w [[1890]] i trzy lata później został studentem Akademii Teologicznej w Kijowie. W [[1896]] złożył śluby zakonne, zostając rok później [[hieromnich]]em. W [[1902]] objął funkcję rektora seminarium duchownego w [[Mohylew]]ie, otrzymując równocześnie godność [[archimandryta|archimandryty]]. W Mohylewie przewodniczył bractwu Przemienienia Pańskiego. [[11 lutego]] [[1907]] mianowano go biskupem pomocniczym eparchii mohylewskiej z tytułem biskupa homelskiego. Również w [[1907]] wybrano go do Dumy III kadencji. W sierpniu [[1909]] uczestniczył w zjeździe bractw cerkiewnych działających na zachodnich ziemiach Imperium Rosyjskiego. Działał w rosyjskim ruchu monarchistycznym i nacjonalistycznym, był członkiem [[Czarna Sotnia|Związku Narodu Rosyjskiego]] i [[Rosyjskie Zebranie|Rosyjskiego Zebrania]]<ref name="hrono">[http://www.hrono.info/biograf/bio_m/mitrofan_krasnopol.html Митрофан (Краснопольский)]</ref>.

W [[1912]] został [[eparchia mińska i słucka|biskupem mińskim]], zaś [[6 lipca]] [[1916]] przeniesiono go na katedrę [[eparchia astrachańska i jenotajewska|astrachańską i carewską]]. Brał udział w [[Sobór Lokalny Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego (1917-1918)|Soborze Lokalnym Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego]], w czasie którego został wybrany przewodniczącym Wydziału ds. Najwyższej Władzy Cerkiewnej. W czasie soboru należał do największych zwolenników restauracji Patriarchatu Moskiewskiego i przyczynił się do zwycięstwa popierających patriarchat nad jego przeciwnikami. Negatywnie odniósł się do obalenia caratu. Odmówił podpisania telegramów kierowanych przez rosyjską prawosławną hierarchię do nowych władz kraju<ref name="hrono"/>.

W kwietniu [[1918]] otrzymał godność arcybiskupa za swoje osiągnięcia w administrowaniu eparchią, cieszył się również sławą znakomitego kaznodziei. Już miesiąc później został aresztowany.