Dioda półprzewodnikowa: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Diodes.jpg|thumb|right|Diody]]

'''[[Dioda]] półprzewodnikowa''' to dwukońcówkowy element półprzewodnikowy. Zbudowana jest z dwóch warstw [[półprzewodniki|półprzewodnika]], odmiennie [[Domieszkowanie|domieszkowanych]] - typu '''n''' i typu '''p''', tworzących razem [[złącze p-n]], lub z połączenia półprzewodnika z odpowiednim [[Metale|metalemmetale]]m - [[dioda Schottky'ego]]. Końcówka dołączona do obszaru '''n''' nazywa się [[katoda|katodą]], a do obszaru '''p''' - [[anoda|anodą]]. Element ten charakteryzuje się jednokierunkowym przepływem [[prąd elektryczny|prądu]] - od anody do katody, w drugą stronę prąd nie płynie (zawór elektryczny).

Diody te są elementami nieliniowymi. Nieliniowość diód półprzewodnikowych, polega na tym, że występującywystępujące na niej prądnapięcie wzrasta proporcjonalnie do logarytmu płynącego przezeń prądu. U = A*ln(I) w stałej temperaturze złącza. Innymi słowy: Każdykażdy, np. dziesięciokrotny wzrost prądu, powoduje przyrost napięcia o stałą wartość. W przypadku diód krzemowych, jest to około 60mV60 mV w 20 °C. Analogicznie, dwukrotny przyrost prądu powoduje zwiększenie napięcia o około 20mV20 mV. Przedstawienie charakterystyki diody w liniowej funkcji prądu, prowadzi do często spotykanego, niefortunnie w przypadku diody półprzewodnikowej, stosowanego pojęcia tzw: napięcia progowego(Vd). Wynika ono tylko z właściwości funkcji logarytmicznej, przedstawianej liniowo. Różnicę obrazują zamieszczone obok charakterystyki napięciowo-prądowe, liniowa i logarytmiczna.