Ratusz w Sulmierzycach: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
kategoria
Tilia (dyskusja | edycje)
m dr.
Linia 1:
'''Ratusz w Sulmierzycach''' - jedyny zachowany w całości, drewniany, wolnostojący,wolno stojący małomiasteczkowy [[ratusz]].
[[Grafika:Sulmierzyce ratusz.jpg|thumb|right|300px|Ratusz w Sulmierzycach]]
Ratusz w [[Sulmierzyce|Sulmierzycach]] został oddany do użytku prawdopodobnie [[3 czerwca]] [[1743]] - taka data widnieje na portalu i chorągiewce wieżyczki. Pierwszy dokument mówiący o istnieniu obiektu pochodzi z roku [[1765]] i wspomina: ''(...)Primo Ratusz w Rynku porządny(...)'', natomiast pierwszy dokładny opis budynku pochodzi dopiero z [[1789]] roku. Mówi on o tym, że ''(...)Jest Ratusz w rynku, drewniany, porządny z zegarem na wieży, o dwóch piętrach, dołem izdebka i dwie komórki, górą izba jedna i sala, tamże od ogniowego pożaru dwie sikawki i na te szopa przy tym ratuszu(...)''. Prawdopodobnie znajdowało się tam też więzienie.
Linia 5:
Od czasu powstania ratusz był kilkakrotnie remontowany - w miarę zużywania drewnianego materiału budulcowego. W międzyczasie były też plany wzniesienia na miejscu jego miejscu nowego budynku - murowanego. W latach międzywojennych jeden z burmistrzów był na tyle zdeterminowany w walce o rozbiórkę, że znosił na strych worki cementu, aby nadwątlić konstrukcję nośną i uzyskać pozwolenie na rozebranie obiektu.
 
Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] obiekt zajmowały w różnych okresach m.in. organizacje młodzieżowe i sportowe, magazyny, biblioteka i świetlica. Po rozbiórce komina i remoncie dachu w [[1956]] roku do obiektu wprowadziło się Muzeum Ziemi Sulmierzyckiej, otwarte dzięki zaangażowaniu Komitetu Obchodów 500-lecia miasta Sulmierzyce oraz Towarzystwa Miłośników Ziemi Sulmierzyckiej. W latach [[1989]]-[[1993]] dokonano ostaniej,ostatniej gruntownej restauracji ratusza.
 
Obiekt posiada ściany drewniane tynkowane biało. Wejście na piętro znajduje się na zewnątrz budynku. Prowadzą do niego drewniane schody. [[Dach]] jest z trzech stron naczółkowy, kryty [[gont]]em, podparty na czterech drewnianych filarach (każdy z jednego pnia). W centralnej jego części znajduje się wieżyczka kryta dachem w postaci spłaszczonej cebulki, zwieńczona blaszaną chorągiewką z datą [[3 czerwca]] [[1743]], która widnieje również na portalu.