Partytura: Różnice pomiędzy wersjami

'''Partytura''' ([[język włoski|wł.]] ''partitura'') – do [[lata 70. XX wieku|lat 70.]] podstawowy sposób zapisu [[muzyka|muzyki]] zespołowej instrumentalnej, lub instrumentalno-wokalnej. W partyturze notowane są za pomocą [[notacja muzyczna|pisma muzycznego]] partie wszystkich [[instrument muzyczny|instrumentów]] i głosów potrzebnych do wykonania utworu, określenia [[dynamika (muzyka)|dynamiczne]], [[agogikaTempo (muzyka)|agogiczne]] oznaczenie [[Metrum (muzyka)|metrum]] itp. Pojęcie "partytura" odnosi się (inaczej niż np. [[język angielski|angielskie]] ''score'') wyłącznie do zapisu utworów przeznaczonych na ''wiele'' instrumentów. O zanotowanym utworze na jeden instrument mówi się po prostu "nuty".

Głosy poszczególnych instrumentów notowane są jeden nad drugim, dzięki czemu przeglądając partyturę można wyobrazić sobie brzmienie instrumentów grających jednocześnie. Pierwsze próby symultanicznego zapisywania głosów pochodzą z [[IX wiek]]u (''[[Musica enchiriadis]]''), jednak zapis partyturowy upowszechnił się dopiero u schyłku wieku [[XVI wiek|XVI]]. We współczesnych partyturach można spotkać także specjalne oznaczenia dla reżyserów dźwięku, dotyczące m.in. ustawień [[filtr]]ówfiltrów i głębokości [[pogłos]]u. Nuty na jeden instrument, który gra w orkiestrze, nazywa się głosem orkiestrowym.

*** [[talerztalerze perkusyjnyperkusyjne|talerze]] (''Piatto❮i❯, Pt.'')

*** [[Alt (głos)|alt]](y) (''Alto❮i❯, A.'')

*** [[Bas (głos)|bas]](y) (''Basso❮i❯, B.'')

[[Gitara basowa]] notowana jest zawsze poniżej [[zestaw perkusyjnyperkusja|zestawu perkusyjnego]]. Czasem [[pięciolinia|pięciolinię]] tych instrumentów można spotkać na dole partytury, poniżej smyczków, co jest nawiązaniem do dawnej praktyki [[basso continuo]] przy czym rolę grupy b.c. przejęła [[sekcja rytmiczna]]. W każdej grupie instrumenty notowane są od najwyższych (na górze), po najniższe (na dole). Grupy instrumentów łączone są [[akolada (muzyka)|akoladą]] i posiadają wspólne kreski taktowe.