|
'''Nabuchodonozor I''', '''Nebuchadnezzar I''' ([[Język akadyjski|akad.]] ''Nabu-kudurrī-uṣur'', tłum. "boże [[Nabu]] strzeż mego najstarszego syna"<ref>* hasło ''kudurru (III)'', "Akkadisches Handwörterbuch" (AHw), tom I/2, Wiesbaden 1962, s. 500; hasło ''kudurru (C)'', "Chicago Assyrian Dictionary" (CAD), tom K, The Oriental Institute, Chicago 1971, s. 497.</ref>) – czwarty król [[Babilonia|Babilonii]] z II dynastii z [[Isin]], syn i następca [[Ninurta-nadin-szumi|Ninurty-nadin-szumi]]; panował przez 22 lata (1126-1105 p.n.e.). Jego zwycięstwo w wojnie z [[Elamici|Elamitami]], którzy od pokoleń byli jednym z największych zagrożeń dla Babilonii, uczyniło z niego jedną z najważniejszych postaci w historii Babilonii, o niemal legendarnym statusie podobnym do tego, jaki osiągnął przed nim [[Sargon Wielki]]. Kulminacyjnym punktem wojennej kampanii przeciw [[Elam]]owi, rządzonemu przez [[Huttelusz-Inszuszinak]]a, było odzyskanie posągu kultowego boga [[Marduk]]a, zabranego przez Elamitów ze zdobytego [[Babilon]]u w 1155 r. p.n.e. Chociaż zwycięstwo nad Elamem nie zakończyło się trwałym pokojem, to odzyskanie posągu boga zdecydowanie poprawiło morale Babilończyków i zapewniło sławę ich władcy.
Za panowania Nabuchodonozora I stosunki z [[Asyria|Asyrią]] pozostawały napięte. ''Kronika synchronistyczna'' wspomina o nadgranicznych starciach pomiędzy obu państwami. Latem 1125 roku p.n.e. armia babilońska wkroczyła do Asyrii i obległa przygraniczną fortecę Zanki. [[Aszur-resza-iszi I]] wystąpił przeciw niemu. Doszło do bitwy. która wprawdzie nie przyniosła zwycięstwa żadnej ze stron, ale zmusiła Nabuchodonozora do wycofania.
==Bibliografia==
{{bibliografia start}}
* {{cytuj książkę |autor=Geoffrey Bibby |tytuł=Cztery tysiące lat temu |wydawca=Państwowe Wydawnictwo Naukowe |miejsce=Warszawa |rok=1967 |strony=477-489}}
* hasło{{cytuj ''Nebuchadnezzar I'', [w:]książkę |autor=Gwendolyn Leick, ''|tytuł=Who's Who in the Ancient Near East'',: Nebuchadnezzar I |miejsce=London and New York |rok=2002, s. |strony=118-119.}}
|
