Gauscelin de Jean: Różnice pomiędzy wersjami

Pochodził z [[Cahors]]. Nominację kardynalską uzyskał od swojego wuja na konsystorzu [[18 grudnia]] 1316 roku, otrzymując tytułu prezbitera SS. Pietro e Marcellino. W latach [[1316]]-[[1319]] sprawował funkcję [[WicekanclerzKancelaria Św. Kościoła RzymskiegoApostolska|wicekanclerza Kancelarii Apostolskiej]]. W 1317 razem z kardynałem [[Luca Fieschi]] był legatem papieskim na Wyspach Brytyjskich, gdzie bezskutecznie próbował doprowadzić do pokoju między Anglią i Szkocją. W Szkocji obaj legaci zostali nawet przejściowo aresztowani, w rezultacie czego papież obłożył Szkocję [[interdykt]]em i otwarcie opowiedział się po stronie Anglii. W 1319 roku z dużo większym powodzeniem mediował między królem Francji i hrabią Flandrii, doprowadzając do zakończenia 20-letniego konfliktu między nimi.

[[18 grudnia]] [[1327]] został promowany do rangi biskupa diecezji suburbikarnej Albano. Objął też stanowisko [[wielkiPenitencjaria penitencjariuszApostolska|wielkiego penitencjariusza]]. Uczestniczył w [[konklawe 1334]] i [[konklawe 1342]]. Archidiakon [[Northampton]] (od [[1317]]), [[Carpentras]] (od [[1337]]) i [[Aix-en-Provence]]. Brał udział w rozstrzyganiu sporu wewnątrz [[franciszkanieZakon Braci Mniejszych|zakonu franciszkańskiego]] dotyczącego ubóstwa Chrystusa i Apostołów. Zmarł w [[Awinion]]ie.

|[[Kancelaria Apostolska|Wicekanclerz Św. Kościoła Rzymskiego]]<br />'''([[1316]]-[[1319]])'''