Pistolet Beretta Mod. 1934: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m r2.6.4) (Robot poprawił fr:Beretta model 1934 |
Gungir1983 (dyskusja | edycje) poprawa linków, infobox, drobne redakcyjne |
||
Linia 10:
produkcja_seryjna = [[1935]]-[[1943]]<br />?? – [[1949]]<br />[[1954]]-[[1967]]<br />[[1970]]-[[1980]]<br />[[1991]]|<!-- lata produkcji -->
wyprodukowano = >1 000 000 egz.|<!-- ilość wyprodukowanych egzemplarzy -->
kaliber =
nabój = [[nabój 9 x 17 mm Short|9 mm Short]]|
magazynek = |<!-- rodzaj i pojemność magazynka -->
Linia 24:
masa_lufy = |<!-- jeśli znana -->
masa_wyp_dod = |<!-- masa wyposażenia dodatkowego -->
Vo =
Eo = |
szybk_teoret = |<!-- tylko bronie samoczynne -->
szybk_prakt = |<!-- jeśli znana -->
zasięg_max = |
zasięg_skuteczny =
przeb_panc = |<!-- tylko bronie przeciwpancerne -->
siła_spustu = |
galeria_commons = Category:Beretta M1934|
}}
'''Beretta M1934''' – włoski [[pistolet|pistolet samopowtarzalny]]. Przepisowa [[broń
Na początku lat [[Lata 30. XX wieku|30.]] [[Regio Esercito]] (włoska armia) miała na uzbrojeniu siedem typów pistoletów (między innymi [[pistolet Glisenti M1910|Mod.910]], [[pistolet Beretta M1915|Mod.915, Mod.1917]]) i jeden typ rewolweru ([[rewolwer Bodeo M1889|Mod.889]]), zasilane pięcioma typami amunicji. Skutkowało to dużymi kosztami i utrudniało szkolenie żołnierzy.
Firma Beretta próbowała już w latach 20. zainteresować włoską armię pistoletem [[pistolet Beretta M1923|Model 1923]], ale został on odrzucony przez armię ponieważ był on zasilany amunicją 9 mm Glisenti, która została uznana za nieperspektywiczną. Na początku lat 30. Beretta rozpoczęła produkcję pistoletu [[pistolet Beretta M1931|Mod.931]]. Była to opracowana na zamówienia [[Regia Marina]] (włoskiej floty) pomniejszona wersja pistoletu Model 1923, zasilana amunicją [[Nabój 7,65 x 17 mm SR Browning|7,65 mm Browning]].
W rok później powstał eksperymentalny pistolet Mod.932. Był on produkowany w krótkich seriach w wersjach kalibru 7,65 mm Browning i [[Nabój 9 x 17 mm Short|9
Ostatecznie [[2 sierpnia]] [[1935]] roku włoskie ministerstwo wojny zamówiło w firmie Beretta 150
W [[1937]] Beretta rozpoczęła produkcję pistoletu Mod.937. Była to wersja pistoletu M1934 przeznaczona do sprzedaży na rynku cywilnym. Ponieważ prawo włoskie zabrania cywilom posiadania broni strzelającej amunicją używaną przez wojsko, była ona sprzedawana wyłącznie poza granicami Włoch. Pod koniec lat 30., powstała także eksperymentalna wersja pistoletu M1934 wyposażona w szkielet [[aluminium|aluminiowy]], ale nie była ona produkowana seryjnie.
Linia 48 ⟶ 49:
W czasie [[II wojna światowa|drugiej wojny światowej]] w pistolety M1934 uzbrojeni byli oficerowie i obsługa broni zespołowej. M1934 okazał się bronią niezawodną, ale zastosowana amunicja sprawiała, że słabo spisywał się jako pistolet wojskowy. Mała masa i wymiary były dużymi zaletami ale [[Rażenie obalające|zdolność obalająca]] pocisków była zdecydowanie zbyt niska.
Po kapitulacji Włoch w [[1943]] roku zakłady Beretta zostały przejęte przez władze niemieckie. Ponieważ [[Wehrmacht]] nie używał pistoletów kalibru 9 mm Short produkcję pistoletu Mod.934 wstrzymano. Produkcję pistoletu M1934 na potrzeby armii włoskiej wznowiono po wyzwoleniu zakładów i trwała ona do [[1949]] roku. W [[1948]] roku rozpoczęto produkcję pistoletu [[pistolet Beretta 948|Mod.948]] o konstrukcji opartej na M1934. Włoska armia zastąpiła pistolet M1934 w latach [[Lata 50. XX wieku|pięćdziesiątych]] pistoletem [[Pistolet Beretta 951|Beretta
W [[1954]] roku produkcję pistoletu M1934 wznowiono. Pistolety były produkowane na rynek krajowy (tylko dla służb mundurowych) oraz na eksport. Produkcję ponownie zakończono w [[1967]] roku, ale trzy lata później wznowiono ją ponownie i tym razem kontynuowano do [[1980]] roku.
W [[1991]] roku w zakładach Beretta złożono ze zmagazynowanych części zamiennych 4500 egzemplarzy Beretty
Pistolet Beretta M1934 działał na zasadzie wykorzystania energii odrzutu [[Zamek swobodny|zamka swobodnego]]. Mechanizm spustowy bez samonapinania kurka umożliwiał tylko ogień pojedynczy.
Bezpiecznik skrzydełkowy po lewej stronie szkieletu blokujący spust. Dodatkowo pistolet był wyposażony w bezpiecznik magazynkowy (blokujący kurek po wyjęciu magazynka), od strzałów przedwczesnych (jego rolę pełniła odpowiednio ukształtowana [[szyna spustowa]]) oraz ząb zabezpieczający na kurku.
Do zasilania służył [[magazynek]] pudełkowy, jednorzędowy, zawierający 7 naboi.
[[Lufa]] miała 6 bruzd prawoskrętnych o skoku 250 mm.
[[Przyrządy celownicze]] stałe ([[muszka (broń)|muszka]] i [[celownik szczerbinkowy|szczerbinka]]).
* {{Cytuj pismo |nazwisko=Erenfeicht |imię=Leszek |tytuł=Beretta Mod.934, pistolet z rodowodem|czasopismo= [[Strzał (czasopismo)|Strzał]]|oznaczenie=2009 |wolumin=Nr. 9|id={{ISSN|1644-4906}}}}
* {{cytuj książkę |nazwisko=Hartink |imię=A.E. |tytuł=Encyklopedia pistoletów i rewolwerów|rok=2002 |wydawca= DEBIT |isbn = 83-7167-181-4}}
| |||