Extended Memory Specification: Różnice pomiędzy wersjami

'''XMS''' ([[Język angielski|ang.]] e'''X'''tended '''M'''emory '''S'''pecification) to specyfikacja dostępu do pamięci rozszerzonej (ang. ''exteneded memory'', znajduje się powyżej 1 MB) w programach pracujących w [[system operacyjny|systemie operacyjnym]] [[DOS]] na komputerach wyposażonych w procesor [[Intel 80286|80286]] lub wyższy. XMS definiował również dostęp do pamięci HMA, w tym umożliwiał sterowanie linią A20 - więcej na ten temat HMA i A20 w artykule ''[[Tryb rzeczywisty]]''.

Aby program mógł wykorzystywać pamięć rozszerzoną wymagana jest obecność [[sterownik urządzenia|sterownika]], który będzie realizował żądania programu (np. przydział bloku pamięci, zwolnienie bloku pamięci itp.). Dostęp do funkcji sterownika jest możliwy przez [[przerwanie|przerwanie programowe]] o numerze 2fh2Fh. WZ systemiesystemem [[MS-DOS]], począwszy od wersji 4.00, dostarczany był standardowo sterownik o nazwie HIMEM.SYS, który był ładowany do pamięci poprzez wpis w pliku systemowym [[CONFIG.SYS]]. Wiele programów napisanych dla systemu MS-DOS korzystało ze sterownika pamięci rozszerzonej, były to między innymi programy użytkowe, gry, a nawet systemy operacyjne [[Microsoft Windows]] w wersjach [[Windows 2.0|2.1]] - [[Windows Me|Me]]. Te ostatnie przydzielały sobie całą dostępna pamięć rozszerzoną, by same nią zarządzać i alokować dla procesów uruchamianych w tychże środowiskach graficznych.