Wersja z 02:22, 25 sty 2012 edytuj Pawski (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 18 945 edycji del. nacjonalistyczne źródło, szablon, , drobne merytoryczne, przypis ← poprzednia edycja		Wersja z 02:22, 25 sty 2012 edytuj anuluj edycję Pawski (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 18 945 edycji drobne redakcyjne następna edycja →
Linia 1: {{źródło\|data=2012-01}} [[Plik:Senyk.jpg\|frame\|right\|250px\|Omelian Senyk]] '''Omelian Senyk''' ([[język ukraiński\|ukr.]] Омеля́н Се́ник) (ur. [[1891]], [[Jaworów]] – zm. [[30 sierpnia]] [[1941]], [[Żytomierz]]) – ukraiński polityk nacjonalistyczny i żołnierz, dowódca [[UWO]], członek Prowidu [[Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów\|OUN]]. Na początku [[I wojna światowa\|I wojny światowej]] wstąpił do armii austro-węgierskiej. Później był sotnikiem w [[Ukraińska Armia Galicyjska\|UHA]]. Linia 8: W latach [[1928]]-[[1929]] był komendantem UWO. W [[1929]] był delegatem na I Kongres Ukraińskich Nacjonalistów w [[Wiedeń\|Wiedniu]]. W latach 30. był członkiem czteroosobowego zarządu OUN. W [[1930]] odbył wiele podróży służbowych do USA, Kanady, Argentyny, Brazylii – prawdopodobnie w celu zdobywania funduszy na działalność organizacji. W [[1934]] w [[Czechosłowacja\|Czechosłowacji]] policja przechwyciła tzw. ''Archiwum Senyka'', które zawierało informacje o podziemnej działalności UWO/OUN, było to 418 oryginałów i 2055 fotografii dokumentów (maszynopisów i rękopisów)<ref>Robert Litwiński, ''Policja wobec UWO i OUN w II Rzeczypospolitej'', Biuletyn IPN, nr 12 (121)</ref/>. Stało się to przyczyną wielu aresztowań ukraińskich działaczy nacjonalistycznych, a samo archiwum jednym z głównych dowodów na ''procesie warszawskim'' w [[1935]]/[[1936]]. Senyk był podejrzany przez współtowarzyszy o zdradę, ale trybunał OUN tego nie potwierdził. Po śmierci [[Jewhen Konowalec\|Jewhena Konowalca]] z pomocą Ł. Baranowskiego Senyk skupił w swoim ręku całe kierownictwo OUN, aktywnie wpływając na politykę [[Andrij Melnyk\|Andrija Melnyka]]. W [[1940]] grupa głównych działaczy OUN zaczęła domagać się odsunięcia Senyka i Baranowskiego od władzy, co przyczyniło się do [[Rozłam w Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów\|rozłamu w OUN]]. Na początku [[1941]] Senyk został wyznaczony dowódcą głównej "grupy pochodnej" OUN-M, która miała dostać się do [[Kijów\|Kijowa]] i ogłosić powstanie państwa ukraińskiego. Zginął w Żytomierzu, zastrzelony przez [[OUN-B\|banderowską]] [[Służba Bezpeky\|Służbę Bezpeky]], i tam został pochowany.

Omelan Senyk: Różnice pomiędzy wersjami