Wersja z 15:00, 10 sty 2012 edytuj Pbk (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 39 673 edycje daty ← poprzednia edycja		Wersja z 23:47, 27 sty 2012 edytuj anuluj edycję Romi (dyskusja \| edycje) 48 938 edycji m szablon, drobne techniczne, wikizacja następna edycja →
Linia 18: \| quote = }} '''Ferruccio Parri''' (ur. [[19 stycznia]] [[1890]] w [[Pinerolo]], zm. [[8 grudnia]] [[1981]] w ~~Rzymie~~[[Rzym]]ie) -– [[Włosi\|włoski]] [[partyzant]] z czasów [[II wojna światowa\|II wojny światowej]] i [[polityk]]. Przez kilka miesięcy roku [[1945]] sprawował funkcję premiera [[Włochy\|Włoch]]. W środowisku partyzanckim znany jako Maurizio.▼ == Życiorys == ▲'''Ferruccio Parri''' (ur. 19 stycznia 1890 w Pinerolo, zm. 8 grudnia 1981 w Rzymie) - włoski [[partyzant]] z czasów [[II wojna światowa\|II wojny światowej]] i [[polityk]]. Przez kilka miesięcy roku [[1945]] sprawował funkcję premiera [[Włochy\|Włoch]]. W środowisku partyzanckim znany jako Maurizio. ~~== Biografia ==~~ Parri wziął udział w [[I wojna światowa\|I wojnie światowej]] jako oficer piechoty i otrzymał trzy odznaczenia za zasługi wojenne. Po konflikcie był aktywnym organizatorem walczących i wkrótce zdecydowanie opowiedział się przeciwko [[faszyzm]]owi. Po zamordowaniu [[Giacomo Matteotti]]ego poświęcił się tajnemu zorganizowaniu walki przeciwko [[reżim]]owi, szczególnie w [[Liguria\|Ligurii]] i [[Lombardia\|Lombardii]]. W [[1927]] roku był wśród tych, którzy przewieźli [[Filippo Turati\|Filippo Turatiego]] z [[Savona\|Savony]] na [[Korsyka\|Korsykę]], za co został skazany na 10 miesięcy więzienia w "procesie Savony" -– pamiętnym w historii antyfaszyzmu również przez szlachetną i odważną samoobronę Parriego -– a następnie zesłany do miejsca przymusowego pobytu, gdzie przebywał z przerwami do [[1933]] roku. Uwolniony, natychmiast podjął walkę, utrzymując potajemne kontakty z ruchem Sprawiedliwość i Wyzwolenie, założonym przez [[Carlo Rosselli\|Carlo Rossellego]]. W [[1942]] roku w trakcie tworzenia Partii Czynu został ponownie uwięziony na 6 miesięcy; uniewinniony przez specjalny trybunał uczestniczył w walce wyzwoleńczej przeciwko [[Trzecia Rzesza\|Niemcom]] i [[Włoska Republika Socjalna\|Włoskiej Republice Socjalnej]] -– przybierając różne pseudonimy, wśród których najbardziej znanym był "Maurizio" -– będąc czołowym uczestnikiem wydarzeń. Był bardzo aktywny w utrzymywaniu kontaktów z aliantami i w organizowaniu partyzantki jako członek Komitetu Wyzwolenia Narodowego na rzecz Północnych Włoch. Stał na czele przedstawicielstwa, które podpisało protokoły rzymskie [[7 grudnia]] [[1944]] roku. Aresztowany, a następnie uwolniony podczas wymiany więźniów, nie mógł osobiście uczestniczyć w wyzwoleniu, ale zaraz po nim został uznany, z racji swojego zrównoważonego stanowiska politycznego, za najbardziej reprezentatywnego przywódcę jedności włoskiego ruchu oporu. Dlatego w przeciwieństwie do [[Alcide De Gasperi\|De Gasperiego]] i Nenniego mógł zostać w okresie maja i czerwca 1945 roku przewodniczącym Rady pierwszego rządu wyzwolonych Włoch, utworzonego przez partie KWN. Wysiłek podjęty z powagą i uporem w stawieniu czoła ogromnym problemom okresu powojennego, został przerwany ponownym pojawieniem się, przy aprobacie aliantów, sił dążących do utrzymania ciągłości z przeszłością. Obawy wyrażane przez klasy przemysłowe na temat projektu wymiany monetarnej, połączone z wrogością wobec KWN, uznawanego za organ demokracji rewolucyjnej, spowodowały, zwłaszcza z powodu sztywnego stanowiska zajętego przez Partię Liberalną, upadek Parriego, który [[24 listopada]] [[1945]] roku musiał ustąpić. Linia 35 ⟶ 34: Założył w [[1949]] roku Instytut Narodowy Historii Ruchu Wyzwolenia we Włoszech, był jego rzeczywistym prezesem aż do [[1972]] roku i honorowym aż do śmierci, czyniąc z niego jeden z głównych ośrodków dokumentacji i badań historii współczesnych Włoch. {{Premierzy Włoch}} {{DEFAULTSORT:Parri, Ferruccio}}

Ferruccio Parri: Różnice pomiędzy wersjami