Stefan (Procenko): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Bibliografia: lit. |
m poprawa linków |
||
Linia 4:
Ukończył instytut agronomiczny i przez kilka lat był jego wykładowcą. Następnie podjął naukę w [[Kijowska Akademia Duchowna|Kijowskiej Akademii Duchownej]]; do jej zamknięcia w 1918 ukończył trzy lata studiów teologicznych. W 1922 ukończył studia historyczne w instytucie historyczno-filologicznym w [[Nieżyn (Ukraina)|Nieżynie]]<ref name="kharkov">[http://www.eparchia.kharkov.ua/statposts/20 Светлой памяти митрополита Харьковского и Богодуховского Стефана]</ref>. 5 marca tego samego roku przyjął święcenia kapłańskie jako [[celibat]]ariusz z rąk biskupa [[Pachomiusz (Kiedrow)|Pachomiusza (Kiedrowa)]]<ref name="kharkov"/> i został [[proboszcz]]em parafii Trójcy Świętej w Nosowce ([[obwód czernihowski]]). Jeszcze w tym samym roku złożył wieczyste śluby mnisze i został podniesiony do godności [[archimandryta|archimandryty]].
26 sierpnia 1926 miała miejsce jego [[chirotonia]] biskupia, po której został wikariuszem eparchii czernihowskiej z tytułem biskupa konotopskiego. Jako główny konsekrator w chirotonii wziął udział metropolita niżnonowogrodzki i arzamaski, zastępca ''[[locum tenens]]'' Patriarchatu Moskiewskiego [[Sergiusz (patriarcha Moskwy)|Sergiusz]]<ref name="kharkov"/>. W tym samym roku został administracyjnie zmuszony do zamieszkania w [[Charków|Charkowie]] i niewyjeżdżania z miasta. Najpóźniej w 1931 został uwięziony. Zwolniony w roku następnym, został ordynariuszem [[Eparchia czernihowska (Patriarchat Moskiewski)|eparchii czernihowskiej]] z tytułem biskupa czernihowskiego i kozieleckiego. W 1936, po masowej likwidacji parafii prawosławnych w eparchii czernihowskiej, biskup Stefan został aresztowany i uwięziony w łagrze w [[Kraj Krasnojarski|Kraju Krasnojarskim]], gdzie przebywał do 1942<ref name="kharkov"/>.
W 1942 został zwolniony z łagru i mianowany arcybiskupem ufimskim. Brał udział w [[Sobór Biskupów Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego (1943)|Soborze Biskupów]], który wybrał, po prawie dwudziestoletniej przerwie, nowego patriarchę moskiewskiego i całej Rusi – dotychczasowego ''locum tenens'' Patriarchatu metropolitę Sergiusza. W 1944 został przeniesiony na katedrę [[eparchia połtawska|połtawską i krzemieńczucką]], zaś po roku - na katedrę [[eparchia charkowska|charkowską]]. W 1959 otrzymał godność metropolity. Zmarł w roku następnym.
{{Przypisy}}
== Bibliografia ==
* [http://www.pstbi.ru/bin/nkws.exe/ans/newmr/?HYZ9EJxGHoxITYZCF2JMTdG6XbuFseLYc8oU86zUfiOZfOei675WdOyUfG0Ac8fVe8miceXb8E*_pnl Стефан (Проценко Степан Максимович)]
| |||