Pałka teleskopowa: Różnice pomiędzy wersjami

Zbudowana jest z [[rękojeść|rękojeści]], zakończenia rękojeści, ramienia dwuczłonowego, zakończenia ramienia. Trzy segmenty (rękojeść, pierwszy człon i drugi człon ramienia) łączą się w tzw. ''układzie kielichowym'', gdzie podczas rozkładania szerszy koniec jednej części jest hamowany wewnątrz węższej części kolejnego segmentu. Rozłożenie pałki następuje w wyniku jednego szybkiego ruchu wysuwająco-wstrząsającego. Złożenie następuje po silnym uderzeniu wewnętrzną stroną dłoni w zakończenie dwuczłonowego ramienia lub przez prostopadłe uderzenie końcem pałki o twarde podłoże.

Oficjalna broń w formacjach ochrony porządku publicznego: służb specjalnych (w tym [[policja|policji]]) i [[ochroniarz|ochroniarskich]] (w szczególności tzw. ''bramkarzy'').<ref>Zob. Tomasza Maczuga, ''Pałka teleskopowa - walka obronna'', ProfArt, 2010, s.10-18 (szczegółowe opracowanie na temat pałki teleskopowej w służbach mundurowych).</ref> Używana przez adeptów [[sztuki walki|sztuk walki]], kierowców komunikacji miejskiej, kierowców taksówek<ref>Piotr Sochacki, Krzysztof Plombon: ''Pałka teleskopowa. Poradnik dla słuchaczy i nauczycieli policyjnych.'' Piła 2008, ss. 4–10.</ref>.

Do zakupu i posiadania pałek teleskopowych w Polsce nie jest wymagane uzyskanie pozwoleniepozwolenia ani jej rejestracja, o ile nie mają wkładki lub końcówki z ciężkiego i twardego materiału<ref>Wg art. 4 ust.1 pkt. 4 Ustawy o broni i amunicji z dnia 21 maja 1999 roku ({{Dziennik Ustaw|rok=1999 |numer=53|pozycja=549}}) pozwolenie na broń wymagane jest dla pałek zawierających wkładki lub końcówki z ciężkiego i twardego materiału.</ref>, ale użycie ich przeciw człowiekowi w sytuacji innej niż obrona konieczna może zostać uznane za przestępstwo popełnione przy użyciu niebezpiecznego przedmiotu w rozumieniu art. 280 oraz 159 [[Kodeks karny (1997)|Kodeksu Karnego]]. Kwalifikacja taka ma miejsce, gdy popełniający przestępstwo używał pałki w sposób bezpośrednio zagrażający życiu ludzkiemu.