VII wojna austriacko-turecka: Różnice pomiędzy wersjami

|opis = książęGeorg Olivier von Wallis (1673-1744), [[miedzioryt]] współczesny

|dowódca2 = Jerzy[[Georg Olivier, książęvon Wallis]]

Początkiem wojny stały się ataki [[Chanat Krymski|chana krymskiego]] na terytorium [[Rosja|rosyjskie]]. Pod wyraźnym naciskiem Rosji [[Austria]] wypowiedziała [[Turcja|Turcji]] wojnę. Jednak zarówno ani jeden ani drugi kraj nie mogły poszczycić się większymi sukcesami w tej wojnie. Celem Rosjan było zdobycie [[Konstantynopol]]a, natomiast Austriacy zamierzali zdobyć prowincje przygraniczne Turcji. Rosja chciała odrodzenia [[Cesarstwo Bizantyńskie|Bizancjum]]. Oba cele nie zostały jednak osiągnięte.

W końcu po porażce w [[bitwa pod Grocką|bitwie pod Grocką]] w lipcu [[1739]] Austria zawarła z Turcją traktat pokojowy, który zmusił Rosję także do zakończenia wojny. Dnia [[18 września]] [[1739]] Austria, Rosja i Turcja zawarły [[pokój belgradzki|pokój w Belgradzie]]. Austria utraciła w nim płn. Serbię z Belgradem oraz tzw. [[Oltenia|Małą Wołoszczyznę]], czyli część ziem zajętych w [[1718]] roku. Pokój pozostawił Austriakom jedynie [[Banat (kraina)|Banat]], gdzie rząd wiedeński zaczął osiedlać kolonistów niemieckich. Rosja jednak odzyskała utracone w [[1711]] roku na stałe port [[Azow]] z Zaporożem.