Galacja: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne |
m lit. |
||
Linia 2:
'''Galacja''' ([[język grecki|gr.]] ''Galatike'', [[łacina|łac.]] ''Gallograecia'') – w starożytności kraina w centralnej [[Anatolia|Azji Mniejszej]], położona wokół dzisiejszej [[Ankara|Ankary]], nazwana tak przez Rzymian od nazwy [[Galatowie|Galatów]], przybyłego w ten rejon w [[III wiek p.n.e.|III w. p.n.e.]] odłamu [[Celtowie|celtyckiej]] armii [[Brennus]]a, która splądrowała w roku [[279 p.n.e.|279 roku p.n.e.]] [[Macedonia (kraina historyczna)|Macedonię]], [[Tesalia|Tesalię]] i [[Epir]]. Po klęsce zadanej Celtom przez [[Antygon II Gonatas|Antygona Gonatasa]] w [[Bitwa pod Lizymachią|bitwie pod Lizymachią]] część wojowników z rodzinami (ok. 20 tys. ludzi) przeprawiła się do Azji Mniejszej. W [[275 p.n.e.|275 roku p.n.e.]] [[Antioch I Soter]], w wyniku zwycięskiej bitwy, zepchnął Galatów na tereny, na których powstała później Galacja.
Celtycka Galacja nie miała jednolitej organizacji państwowej - tworzyły ją plemienne państewka [[Tektosagowie|Tektosagów]], [[Tolistoagowie|Tolistoagów]] i [[Trokmowie|Trokmów]]. Napady Galatów na sąsiednie tereny zahamował w [[240 p.n.e.|240 roku p.n.e.]] król [[Pergamon (państwo)|Pergamonu]] [[Attalos I]]. Słynne rzeźby przedstawiające pokonanych Galatów, znajdowały się na [[Wielki Ołtarz Zeusa|Wielkim Ołtarzu Zeusa]]. W [[189 p.n.e.|189 roku p.n.e.]] konsul [[Gnejusz Manliusz Wulso
Około [[49]] roku misyjne podróże do Galacji odbył [[Paweł z Tarsu]], autor [[List do Galatów|''Listu do Galatów'']].
|