Andrzej Dobrowolski: Różnice pomiędzy wersjami

StudiowałPoczątkowo uczył się muzyki u B. Rutkowskiego (organy), S. Beliny-Skupiewskiego (śpiew) i L. Kurkiewicza (klarnet). W latach 1945-1951 studiował w [[Akademia Muzyczna w Krakowie|Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie]] pod kierunkiem S. Łobaczewskiej (1945-1951teoria); byłi A. Malawskiego (kompozycja). W latach 1947-1954 wykładał przedmioty wykładowcąteoretyczne w Państwowym Liceum Muzycznym i PWSMPaństwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie, oraz1954-1976 PWSMw Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w [[Warszawa|Warszawie]], gdzie od 1965 prowadził także klasę kompozycji. Od [[1976]] pracowałbył jakoprofesorem profesorzwyczajnym klasy kompozycji i muzyki elektronicznej, naa od 1979 dziekanem WydzialeWydziału Kompozycji, Teorii i Dyrygentury w Hochschule fuerfür Musik und darstellende Kunst w Grazu. Równolegle rozwijał ożywioną działalność na terenie ZKP (1954-1969 sekretarz generalny), przezwydatnie pewienprzyczyniając czassię pełniłdo funkcjęaktywizacji dziekanapracy tegozwiązku. wydziałuW 1967 i 1970-1972 przewodniczył Komisji Programowej Warszawskiej Jesieni. DziałałDo równieżwychowanków wDobrowolskiego Związkunależą Kompozytorówm.in. PolskichJ. Casken (Anglia), wN.M. latachKuźnik, 1954-1968W. byłMichniewski, sekretarzemJ. Oleszkowicz, generalnymB. OtrzymałLang i S. Riegebauer (Austria), K. Johns (Niemcy). W 1971 otrzymał nagrodę Ministra Kultury i Sztuki, (1971)1972 oraz— nagrodę Związku Kompozytorów PolskichZKP za całokształt działalności artystycznej. (1972)W oraz1990 otrzymał nagrodę rządu Styrii im. Johanna Josepha Fuxa.

* [[Dorota Szwarcman]], ''Czas Warszawskich Jesieni. O muzyce polskiej 1945–2007''. Stentor, Warszawa, 2007. ISBN 978-83-89315-81-6, s. 117-118