Janus Cypryjski: Różnice pomiędzy wersjami

Urodził się w [[Genua|Genui]], gdzie jego ojciec [[Jakub I Cypryjski]] przebywał jako jeniec. Jego matka, [[Helvis Brunswick-Grubenhagen]] nadała mu imię legendarnego założyciela Genui, boga Janusa. Na Cypr przybył wykupiony przez ojca w październiku 1392 r. Po śmierci ojca, 9 września 1398 r., Janus został królem Cypru i Małej Armenii oraz pretendentem do tronu Jerozolimy. Formalna koronacja miała miejsce w [[Meczet Selima w Nikozji|katedrze św. Zofii]] w [[Nikozja|Nikozji]] 11 listopada 1398 r. Po objęciu władzy zdecydował się odzyskać [[Famagusta|Famagustę]], stary cypryjski port będący wówczas pod panowaniem Genui. Z racji, żePonieważ administrator Famagusty [[Antonio de Karko]] był ojcem chrzestnym Janusa, król spróbował odzyskać miasto pokojowo. Ostatecznie jednak spisek się nie udał, gdyż genueńczycy mający przekazać Famagustę Cyprowi zdradzili.

W kolejnych latach Janus próbował odzyskać nie tylko Famagustę, ale i [[Kyrenia|Kyrenię]]. W 1403 r. próbował zbrojnie wyprzeć wojska genueńskie z cypryjskich portów, ale poniósł porażkę. Dwa lata później Cypr nawiedziła epidemia, podczas której zmarła żona Janusa, Szarlotta. W tym samym czasie król musiał stawiać czoła najazdom tureckim. W 1424 r. uderzyli oni na [[Limmasol]], a rok później na Famagustę i [[Larnaca|Larnacę]]. W lecie 1426 r. Mamelucy dokonali inwazji na Cypr. Trzytysięczna armia islamska prowadzona była przez Tangrivera Mohameda. Janus zebrał armię i ruszył na odsiecz twierdzy Limmasol. Jednocześnie poprosił o pomoc Wenecję. Ta jednak odmówiła, chcąc nie niszczyć sobie kontaktów z państwami arabskimi. Podczas [[bitwa pod Chirokitią|bitwy pod Chirokitią]] 7 lipca 1426 r. Janus dostał się do niewoli i dopiero po dziesięciu miesiącach został wykupiony przez swojego brata. Tymczasem Mamelukowie spalili stolicę państwa Nikozję, po czym wycofali się z wyspy. Król Janus zmarł 29 czerwca 1432 r.

* nienazwane bliźnięta (ur. i zm. 1415)

* Alojzego (ur. 1408;, zm. 1431)