Epichirostenotes: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Zwierzę infobox}} + WP:SK |
lit. |
||
Linia 36:
ROM 43250 odkryto w 1923 r. w toku wykopalisk prowadzonych pod kierownictwem Gustava Lindblada w osadach [[Formacja Horseshoe Canyon|formacji Horseshoe Canyon]] w [[Kanada|kanadyjskiej]] prowincji [[Alberta]] na terenach, na których później powstał [[Prowincjonalny Park Dinozaurów]]. Jego kości pierwotnie uznano za należące do [[ornitomimozaury|ornitomimozaura]] z rodziny [[ornitomimy|Ornithomimidae]]; dopiero w 1997 r. zostały one opisane przez [[Hans-Dieter Sues|Hansa–Dietera Suesa]], który wykazał, że w rzeczywistości należą one do owiraptorozaura. Autor ten uznał, że należą one do przedstawiciela gatunku ''Chirostenotes pergracilis''; wprawdzie porównania ROM 43250 bezpośrednio z holotypem tego gatunku były niemożliwe (holotyp ''C. pergracilis'', CMN 2367, to jedynie kości dłoni, które nie zachowały się u ROM 43250), ale możliwe były porównania z okazem TMP 79.20.1, u którego zachowały się zarówno niektóre kości dłoni, jak i niektóre kości zachowane w szkielecie ROM 43250, w tym kość kulszowa. Niektóre z kości zachowanych w szkielecie ROM 43250 nie zachowały się w szkielecie żadnego innego znanego przedstawiciela gatunku ''C. pergracilis''; jeśli zatem okaz ów istotnie należał do tego gatunku to jego odkrycie znacząco poszerzałoby wiedzę paleontologów na temat ''Chirostenotes''. Sues stwierdził też, że informacje uzyskane dzięki badaniom nad ROM 43250 pomogły potwierdzić przynależność Caenagnathidae do owiraptorozaurów{{r|Sues97}}.
Przynależność ROM 43250 do gatunku ''C. pergracilis'' zakwestionowali Sullivan, Jasinski i van Tomme (2011). Autorzy ci zwrócili uwagę, że ROM 43250 odkryto w osadach młodszych o kilka milionów lat od tych, w których odkryto CMN 2367 (odkryty w osadach mających do 76,5 mln lat); ponadto ich zdaniem nie można potwierdzić przynależności ROM 43250 do ''C. pergracilis'' w oparciu o porównania budowy zachowanych kości. Porównania bezpośrednio z CMN 2367 są niemożliwe (patrz wyżej), a w wypadku okazu TMP 79.20.1 autorzy nie byli pewni, czy można go zaliczyć do ''C. pergracilis''; zwrócili uwagę, że w budowie kości pazurowych i [[paliczki|paliczków]] CMN 2367 i TMP 79.20.1 występują pewne różnice, choć nie
{{Przypisy|przypisy=
|