Decymacja: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m r2.7.1) (Robot poprawił ko:십분의 일형 |
uzup. |
||
Linia 5:
W [[Imperium rzymskie|Imperium rzymskim]] stosowano ją bardzo rzadko do pacyfikacji zbuntowanych [[legion]]ów oraz w stosunku do oddziałów, które uciekły z pola walki lub porzuciły swe [[insygnia]]. Każdy z 10 żołnierzy ciągnął losy, życie tracił jeden niezależnie od rangi i zasług. Pozostałym przy życiu legionistom zamiast przydziałów [[pszenica|pszenicy]] wydawano [[jęczmień]] i karano dodatkowo kwaterowaniem poza umocnionym obozem do czasu, aż zmazali swoje przewiny w walce. Ze względu na poważne osłabienie stanu osobowego stopniowo zaniechano stosowania decymacji.
W czasach nowożytnych decymację stosowało dowództwo [[Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego|bolszewickie]] w czasie [[wojna domowa|wojny domowej]], m.in. w stosunku do oddziałów odmawiających walki przeciwko [[Powstanie w Kronsztadzie|powstaniu]] w [[Kronsztad]]zie. W sierpniu [[1914]] okupacyjne wojska niemieckie w [[Kalisz]]u dokonały decymacji 800 zatrzymanych, cywilnych mężczyzn na Wzgórzu Wiatracznym. Był to powszechnie stosowany przez nazistów środek karny wobec ludności cywilnej okupowanych terenów podczas II wojny światowej, np. w obozach koncentracyjnych jako kara za ucieczkę współwięźnia (np. [[Franciszek Gajowniczek]] był ofiarą decymacji).
== Decymacja w kulturze ==
|