Mandylion: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Linki zewnętrzne: linki zewnętrzne
Linia 37:
Przykładem acheiropoietosu jest też malowidło znajdujące się w kaplicy San Lorenzo na Piazza di Porta San Giovanni w [[Rzym]]ie, naprzeciwko [[Bazylika św. Jana na Lateranie|Bazyliki Laterańskiej]] na szczycie Świętych Schodów ([[Scala Sancta]]), które uważane są za schody, po których [[Jezus Chrystus|Chrystus]] prowadzony był na proces w domu [[Poncjusz Piłat|Poncjusza Piłata]]. Malowidło to pochodzi zapewne z VI-VII w.
 
W [[Klasztor Świętej Katarzyny|monastyrze św. Katarzyny]] niedaleko [[Synaj (góra)|góry Synaj]] przechowywana jest ikona złożona z dwóch współoprawnych desek. Wedle wszelkiego prawdopodobieństwa były to pierwotnie dwa skrzydła [[tryptyk]]u. Na deskach wyobrażeniewyobrażeni są u dołu czeterejczterej święci, zaś u góry uczeń Chrystusa Tadeusz oraz tenże uczeń wręczający mandylion Abgarowi. Wedle tezy K. Weizmanna, powszechnie przyjętej w literaturze przedmiotu, środkową część tryptyku stanowiło pierwotnie wyobrażenie mandylionu.
 
W Kościele [[Katolicyzm|katolickim]] odpowiednikiem mandylionu jest ''[[Veraicon|veraikon]]'', czyli chusta [[Święta Weronika|świętej Weroniki]], której tradycja pokrywa się miejscami z tradycją mandylionu. Pokrewnym przedmiotem jest również tzw. [[Całun turyński|Całun Turyński]].