Samolot rolniczy: Różnice pomiędzy wersjami

Pierwsze próby zwalczania szkodników roślin za pomocą rozpylania środków chemicznych z samolotu prowadzono w [[USA]] w 1921 (samolot Curtiss JN-6), następnie w 1922 w [[ZSRR]] (samolot [[Avro 504|U-1]]). Na większą skalę zabiegi agrolotnicze zaczęto wykonywać w latach 1925-26 w ZSRR, Niemczech i USA. W 1925 także w Polsce po raz pierwszy eksperymentalnie wykorzystano samoloty bombowe [[Breguet 14]] i [[Potez XV]] wyposażone w aparaturę opylajacą, do zwalczania szkodników leśnych w nadleśnictwie [[Mścin]] koło Nowego Miasta. W [[1927]] po raz pierwszy w Polsce opylano uprawy rolne (plantacje buraka cukrowego zarażonego grzybem). Przed [[II wojna światowa|II wojną światową]] jednak zabiegi agrolotnicze na świecie wykonywano na niewielką skalę, a w Polsce poza próbami ich nie prowadzono. Na tym etapie rozwoju, samoloty rolnicze powstawały głównie przez przebudowę już wyprodukowanych samolotów - zwykle przez wyposażenie ich w zbiornik na chemikalia w kadłubie i aparaturę rozpylącąca pod kadłubem. Jednym z pierwszych samolotów budowanych fabrycznie w wersji rolniczej był radziecki [[Polikarpow Po-2|Po-2]] - w latach 1930-1940 zbudowano ich 1235 w wersji rolniczej U-2AP, wyposażonej w zbiornik pojemności 200-250 kg chemikaliów, będącej modyfikacją dwupłatowego samolotu szkolnego.

 

Lotnictwo rolnicze rozpowszechniło się na świecie po II wojnie światowej. Samoloty rolnicze produkowano jako fabrycznie modyfikacje istniejących konstrukcji do celów rolniczych. Jedne z najpopularniejszych samolotów rolniczych tego pokolenia to radziecki [[Antonow An-2]], a w Polsce [[PZL-101 Gawron]], opracowany na bazie licencyjnego [[Jak-12|Jaka-12]]. Początkowo przebudowywano też do tego celu istniejące już samoloty szkolne lub wielozadaniowe, dostępne w dużej liczbie z demobilu.

 

Opisane:

*[[PZL-106 Kruk]]