Schronisko PTTK w Dolinie Roztoki: Różnice pomiędzy wersjami

Pierwsze schronisko miało dwie izby rozdzielone sienią, otwarte było tylko w okresie letnim. Pośród pierwszych turystów znaleźli się m.in. [[Walery Eljasz-Radzikowski]], [[Tytus Chałubiński]] i [[Stanisław Witkiewicz]]. Pierwszym gospodarzem schroniska był góral Franciszek Dorula. Dwukrotnie gospodarzył w nim też [[Bartłomiej Obrochta]], góralski skrzypek i przewodnik, przez długi czas było zarządzane również przez rodzinę Budzów.

 

 

Drewniane schronisko słynie z atmosfery „z dawnych lat”. W latach międzywojennych za czasów gospodarzącej w nim rodziny Grabowskich była to główna baza [[taternik]]ów polskich wspinających się na [[Słowacja|Słowacji]] (obok schroniska możliwa była wówczas przeprawa mostkiem przez [[Białka (dopływ Dunajca)|Białkę]]). Podczas II wojny światowej znajdowała się tu placówka niemieckiej straży granicznej, po wojnie budynek powrócił do dawnego charakteru.