Odpuszczanie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
HiW-Bot (dyskusja | edycje)
m r2.7.2) (Robot dodał sv:Glödgning
m drobne redakcyjne
Linia 1:
'''Odpuszczanie''' – rodzaj [[obróbkaObróbka cieplna stopów żelaza|obróbki cieplnej]], której poddawana jest [[stal]] wcześniej [[Hartowanie|zahartowana]]. Celem odpuszczania jest usunięcie naprężeń hartowniczych oraz zmiana własności fizycznych zahartowanej stali, a przede wszystkim zmniejszenie [[twardość|twardości]], a podniesienie [[udarność|udarności]] zahartowanej stali.
 
Odpuszczanie polega na rozgrzaniu zahartowanego wcześniej przedmiotu do temperatury w granicach 150° do 650 °C, przetrzymywaniu w tej temperaturze przez pewien czas, a następnie schłodzeniu. W czasie odpuszczania całość lub część [[martenzyt]]u zawartego w zahartowanej stali rozpada się, wydzielając bardzo drobne ziarna [[cementyt]]u, tworząc fazy noszące nazwy: "martenzyt„martenzyt odpuszczania"odpuszczania”, [[Sorbit (stal)|sorbitem]] odpuszczania"odpuszczania” i "[[troostyt]] odpuszczania"odpuszczania”.
 
Przemiany zachodzące w [[martenzyt|martenzycie]] podczas nagrzewania można podzielić na cztery etapy. Śledzenie tych przemian umożliwiają [[dylatometria|badania dylatometryczne]].
* Pierwsze stadium, w temperaturze 80–200 °C, jest związane z rozkładem martenzytu i wydzieleniem w nim [[węglik żelaza(II)|węglika ε-Fe<sub>2</sub>C]] o [[Układ heksagonalny|strukturze heksagonalnej]]. Następuje zmniejszenie stężenia węgla w [[martenzyt|martenzycie]], zmniejszenie [[Układ tetragonalny|tetragonalności]] [[martenzyt]]u i tworzy się martenzyt o [[Układ regularny|sieci regularnej]], tzw. ''martenzyt odpuszczania'').
* Drugie stadium, w temperaturze 200–300 °C, jest związane z dalszym wydzielaniem się w [[stop|stopie]]ie węglika ε, skutkiem czego zawartość [[Węgiel (pierwiastek)|węgla]] w martenzycie maleje do około 0,15%; równocześnie zachodzi dyfuzyjna przemiana austenitu szczątkowego w strukturę o charakterze [[bainit]]ycznym; w etapie tym powstaje mieszanina ferrytu nieznacznie przesyconego węglem oraz węglika ε. W miarę wydzielania się węglików z martenzytu stopień tetragonalności jego struktury sieciowej c/a maleje.
* Trzecie stadium przebiega w temperaturze 300–400 °C. Następuje całkowite wydzielenie węgla z roztworu, a węglik ε ulega przemianie w cementyt; struktura otrzymana na tym etapie jest mieszaniną ferrytu i cementytu (''troostyt odpuszczania'').
* Czwarte stadium przebiega w temperaturze 400–650 °C. Zachodzi [[koagulacja]] cząsteczek cementytu, wzrastająca ze wzrostem temperatury. Struktura otrzymana w tym zakresie temperatur, będąca mieszaniną [[ferryt]]u i [[cementyt]]u, nazywa się ''[[Sorbit (stal)|sorbitem]] odpuszczania'' (cząstki cementytu mają kształt globularny). Na tym etapie następuje całkowite usunięcie naprężeń.
 
'''Rodzaje odpuszczania ze względu na temperaturę:'''
* '''Odpuszczanie niskie'''
: Przeprowadza się je w temperaturach w granicach 150–250 °C. Celem jego jest usuniecie naprężeń hartowniczych, przy zachowaniu w strukturze wysokiego udziału [[martenzyt]]u, a przez to zachowanie wysokiej [[twardość|twardości]]. Stosuje się przy [[narzędzie|narzędziach]].
* '''Odpuszczanie średnie'''
: Przeprowadza się je w temperaturach w granicach 250°–500250–500 °C. Stosowane w celu uzyskania wysokiej [[Wytrzymałość materiałów|wytrzymałości]] i [[sprężystość|sprężystości]] przy znacznym obniżeniu twardości. Stosowane przy obróbce [[sprężyna|sprężyn]], [[resor]]ów, części [[mechanizm]]ów pracujących na uderzenie np. [[młot mechaniczny|młoty]], części [[broń maszynowa|broni maszynowej]], części [[samochód|samochodowych]] itp.
* '''Odpuszczanie wysokie'''
: Przeprowadza się je w temperaturach powyżej 500 °C w celu uzyskania wysokiej wytrzymałości przy niskiej twardości. Stal odpuszczana wysoko nadaje się do [[obróbka skrawaniem|obróbki skrawaniem]].
 
 
Podczas odpuszczania występuje kruchość odpuszczania, którą dzieli się na: