Jan Papłoński: Różnice pomiędzy wersjami

'''Jan Teodor WilbutowiczWibultowicz Papłoński''' (ur. 12 listopada 1819 [[Widze]] k. [[Brasław]]ia<ref>[http://www.sejm-wielki.pl/b/psb.21656.1 M.J. Minakowski, Wielka Genealogia Minakowskiego]</ref> – zm. 28 listopada 1885 [[Warszawa]]) – filolog języka polskiego oraz historyk, działacz społeczny, dyrektor [[Instytut Głuchoniemych w Warszawie|Instytutu Głuchoniemych i Ociemniałych]] w Warszawie, Rzeczywisty Radca Stanu, profesor [[Szkoła Główna Warszawska|Szkoły Głównej Warszawskiej]], dyrektor Szkoły Żeńskiej Rządowej oraz tłumacz.

W roku 1885 ukończył gimnazjum w [[Wilno|Wilnie]], a potem studiował na uniwersytecie moskiewskim gdzie otrzymał stopień kandydata nauk filologiczno-historycznych.<ref>[http://www.pbi.edu.pl/book_reader.php?p=14793&s=1 Papłoński Jan w Encyklopedii powszechnej Olgerbrandta : z ilustracjami i mapami, T. XI]</ref> Od 1864 roku był profesorem gramatyki porównawczej w [[Szkoła Główna Warszawska|Warszawskiej Szkole Głównej]], W latach 1867 – 1885 pełnił funkcję dyrektora [[Instytut Głuchoniemych w Warszawie|Instytutu Głuchoniemych]] w [[Warszawa|Warszawie]], w którym wprowadził zmiany przyczyniające się do rozwoju tej instytucji.<ref>[http://guidesign.pl/?p=457 Spotkanie z Historią Głuchych – Powązki – 2011. Strona projektu Guide Design.]</ref> W 1865 roku za jego sprawą zrealizowano projekt założenia fermy, na której osoby głuche pochodzące ze wsi mogłyby szkolić się w pracy gospodarskiej. W 1883 roku był również inicjatorem oraz założycielem Warszawskiego Towarzystwa Głuchoniemych późniejsza nazwa Chrześcijańskie Towarzystwo Głuchoniemych „Opatrzność”. W 1861 roku Papłoński był wizytatorem szkolnym. W ramach swoich obowiązków na polecenie ówczesnego dyrektora Komisji Rządowej Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego margrabiego [[Aleksander Wielopolski|Aleksandra Wielopolskiego]] przybył do [[Kalisz]]a gdzie jego zadaniem było zażegnanie sporu pomiędzy uczniami, a rosyjskimi pedagogami.<ref>K. Poznański, Reforma szkolna w Królestwie Polskim 1862 rok, Kraków 1968, s. 65-66.</ref>