Jan Woźnicki: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Runab (dyskusja | edycje)
m +plik
Linia 24:
W czasie I wojny światowej w Legionach i Polskiej Organizacji Wojskowej. Od 1915 członek Polskiego Stronnictwa Ludowego "Wyzwolenie". W czasie wojny brał udział w organizacyjnej pracy nauczycielstwa szkół powszechnych. Był jednym z założycieli, a następnie został członkiem honorowym [[Związek Nauczycielstwa Polskiego|Związku Nauczycielstwa Polskiego]].
 
Po odzyskaniu niepodległości, od 1919 członek Zarządu Głównego PSL "Wyzwolenie" i z jego listy poseł na Sejm Ustawodawczy oraz sekretarz klubu sejmowego PSL "Wyzwolenie". W 1920, w czasie najścia bolszewików, w liczbie 10-ciu najwybitniejszych członków Sejmu został wybrany na członka Rady Obrony Państwa. Na stanowisku tym był przez cały czas zwolennikiem walki bezwzględnej aż do honorowego zwycięstwa. W 1922 wybrany był z list państwowych PSL "Wyzwolenie" do Sejmu i do Senatu. Zrzekł się mandatu poselskiego, a został senatorem. Klub "Wyzwolenia" w Senacie wybrał go na swego prezesa, które to stanowisko piastował przez cały czas kadencji Senatu. Był nie tylko liderem swego Klubu w Senacie, ale i przywódcą całej lewicy w tej Izbie. Liczne były jego wystąpienia i przemówienia, które zjednały mu uznanie całego parlamentu, nieraz bez różnicy stronnictw. Od początku istnienia Senatu był jego wicemarszałkiem, pełniąc często z dużym taktem obowiązki marszałka. Oprócz tego był członkiem Komisji Skarbowo-Budżetowej, interesując się zawsze sprawami oświatowymi.
 
Na początku 1924 przebywał w Stanach Zjednoczonych Ameryki. W ciągu 3 i pół miesięcy wygłosił przemówienia o Polsce i jej przyszłości na 80 wiecach we wszystkich miastach Stanów Zjednoczonych, gdzie w większej liczbie mieszkają Polacy. Poza tym wygłosił około 20 odczytów o roku 1920, o Konstytucji Rzeczypospolitej i o ruchu ludowym w Polsce. Objazd ten miał duże znaczenie dla lewicowego odłamu Polonii Amerykańskiej. Odczyt, wygłoszony w Paryżu po drodze do Ameryki, o najściu bolszewickim 1920 roku zyskał duże uznanie polskiej kolonii paryskiej z Władysławem Mickiewiczem na czele.
 
[[FilePlik:Jan Woźnicki grób.JPG|thumb|right|200px|Grób Jana Woźnickiego]]
Od 16 lutego 1925 wiceprezes Zarządu Głównego PSL "Wyzwolenie", od stycznia 1926 członek ZG PSL "Wyzwolenie" i prezes klubu senackiego tego stronnictwa. W latach 1928–1930 poseł na Sejm i prezes klubu sejmowego PSL "Wyzwolenie" oraz wicemarszałek Sejmu. W październiku 1928 z ramienia swego stronnictwa członek Komisji Porozumiewawczej dla Obrony Republiki i Demokracji, utworzonej przez PSL "Wyzwolenie", Stronnictwo Chłopskie i Polską Partię Socjalistyczną. W latach 1930–1935 ponownie senator i prezes klubu senackiego PSL "Wyzwolenie". Po zjednoczeniu ruchu ludowego 1931 członek Rady Naczelnej i wiceprezes Naczelnego Komitetu Wykonawczego Stronnictwa Ludowego. W 1934 pełnił przejściowo (od kwietnia do czerwca) funkcję prezesa NKW SL, z której zrezygnował. W sierpniu 1935 wraz z grupą posłów wystąpił ze Stronnictwa Ludowego w związku z wydaleniem z SL dotychczasowego prezesa NKW SL – [[Stanisław Wrona-Merski|Stanisława Wrony]], oskarżonego o malwersacje. Od tej pory odsunął się od życia politycznego i powrócił do szkolnictwa. Po wyzwoleniu członek Stronnictwa Ludowego, i z jego listy poseł do [[Krajowa Rada Narodowa|Krajowej Rady Narodowej]]. Zmarł w hotelu sejmowym w Warszawie w dniu zaprzysiężenia jako poseł KRN 5 maja 1945.