Koncyliaryzm: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
poprawa błędu w datacji
m poprawa linków, Potrzebne źródło, WP:SK
Linia 1:
{{Źródła|data=2012-06 }}
'''Koncyliaryzm, Teoria koncyliarna''' - w [[XIV wiek|XIV]] i [[XV wiek|XV]] wieku doktryna w [[katolicyzm]]ie, twierdząca, że [[sobór powszechny|sobory powszechne]] są najwyższą władzą [[kościół (teologia)|Kościoła]], mającą nawet władzę sędziowską nad [[papież]]em. Ze względu na zdecydowane przeciwstawianie się jej papieży stawała się przyczyną odstępstwa od [[Kościół rzymskokatolickikatolicki|Kościoła rzymskokatolickiegokatolickiego]] tych chrześcijan, którzy nie akceptowali nieograniczonej władzy papieża i w konsekwencji jedną z przyczyn [[reformacja|reformacji]], a także m. in. [[gallikanizm]]u.
 
Koncyliaryzm był głoszony przez część teologów, prawników i przedstawicieli wyższego duchowieństwa, opowiadających się za ograniczeniem władzy papieża na [[sobór powszechny|soborach]] w [[Sobór w Pizie|Pizie]] ([[1409]]), w [[Sobór w Konstancji|Konstancji]] ([[1414]]-[[1418]]) i w [[Sobór w Bazylei|Bazylei]] ([[1431]]-[[1449]]). Miał licznych zwolenników w [[Polska|Polsce]], w szczególności w środowisku [[Uniwersytet Jagielloński|Akademii Krakowskiej]]. Jego zwolennikami i głosicielami byli m.in.: [[Paweł Włodkowic]], [[Andrzej Łaskarz]], [[Jakub z Paradyża]], [[Jan z Kęt|Jan Kanty]], [[Zbigniew Oleśnicki (kardynał)|Zbigniew Oleśnicki]] i [[Sędziwoj z Czechła]].