Jacob Burckhardt: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Luckas-bot (dyskusja | edycje)
m r2.7.1) (Robot dodał uk:Якоб Буркгардт
SK, poprawa linków
Linia 1:
{{Biogram infobox
|imię i nazwisko = Jacob Burckhardt
|imię i nazwisko org =
|pseudonim =
|grafika = Jacburc2.gif
|opis grafiki =
|podpis =
|data urodzenia = [[25 maja]] [[1818]]
|miejsce urodzenia = w [[Bazylea|Bazylei]]
|imię przy narodzeniu =
|data śmierci = [[8 sierpnia]] [[1897]]
|miejsce śmierci = w [[Bazylea|Bazylei]]
|przyczyna śmierci =
|miejsce spoczynku =
|zawód =
|odznaczenia =
|commons =
|wikiźródła =
|wikicytaty = Jacob Burckhardt
|www =
}}
'''Jacob Burckhardt''' ([[25 maja]] [[1818]] w [[Bazylea|Bazylei]] – [[8 sierpnia]] [[1897]] tamże) – [[Szwajcaria|szwajcarski]] [[historia sztuki|historyk sztuki]], [[historia literatury|literatury]] i kultury, teoretyk [[renesans]]u i [[barok]]u.
 
Jego najbardziej znane dzieło, ''Kultura Odrodzenia we Włoszech'', mimo upływu 150 lat od pierwszego wydania, wciąż pozostaje aktualne. Rozpowszechniło ono filozoficzny termin [[Giorgio Vasari|Giorgio Vasariego]]ego – "renesans" na oznaczenie epoki w kulturze europejskiej [[XVI wiek|XVI]]-[[XVII wiek|XVII wieku]]u.
 
== Życie ==
Burckhardt był synem protestanckiego duchownego i do roku 1839 studiował teologię – najpierw w Bazylei, a następnie w [[Neuchâtel (miasto)|Neuchâtel]]. Utrata wiary spowodowała, że przeniósł się na [[Uniwersytet Humboldta]], gdzie szczególną uwagę poświęcił historii sztuki, nowej wówczas dyscyplinie historii. Uczęszczał na wykłady [[Leopold von Ranke|Leopolda von Rankego]], twórcy nowoczesnego podejścia do zagadnień historycznych, opartego na badaniu źródeł i przekazów. W roku 1841 przebywał na uniwersytecie w [[Uniwersytet w Bonn|Uniwersytecie w Bonn]] u historyka sztuki [[Franz Kugler|Franciszka Kuglera]], któremu zadedykował swoją pierwszą książkę, ''Die Kunstwerke der belgischen Städte'', wydaną w roku 1842.
 
W latach 1843-1855 Wykładał na uniwersytecie w [[Uniwersytet Bazylejski|Bazylei]], a następnie na [[Eidgenössische Technische Hochschule Zürich|ETH]] w [[Zurych]]u. W roku 1859 wrócił do Bazylei i objął stanowisko profesora, które piastował aż do przejścia na emeryturę w roku 1893. Od roku 1886 wykładał wyłącznie historię sztuki. W roku 1867 odrzucił ofertę profesury ze strony uniwersytetu w [[Uniwersytet w Tybindze|Tybindze]], a w roku 1872 ofertę uniwersytetu Humboldta, gdzie proponowano mu katedrę po Rankem.