Białoruska Ludowa Hramada: Różnice pomiędzy wersjami

Ugrupowanie działało na całej zachodniej Białorusi, Białostocczyźnie i Wileńszczyźnie, silniejsze ośrodki znajdowały się w Mińsku, [[Pińsk|Pińsku]]u, [[Brześć|Brześciu]], [[Białystok|Białymstoku]] i [[Wilno|Wilnie]]. Jego członkowie byli zorganizowani w trójki. Większość z nich pracowała w niemieckiej administracji okupacyjnej. W 1942 r. Białoruska Ludowa Hromada objęła polityczne zwierchnictwo nad niepodległościową [[Białoruska Partyzantka Ludowa|Białoruską Partyzantką Ludową]] działającą na [[Polesie|Polesiu]]. Jednak po pewnym czasie utraciła je. Przeciwko konspiracyjnej działalności Hramady działali zarówno Niemcy, jak też Sowieci, ale nie udało im się przeniknąć do kierownictwa partii. Pod koniec czerwca działacze ugrupowania uczestniczyli w obradach [[Drugi Kongres Wszechbiałoruski|II kongresu wszechbiałoruskiego]] w Mińsku.

W sytuacji zagrożenia przez nacierającą [[Armia Czerwona|Armię Czerwoną]] w kierownictwie doszło do różnicy poglądów na przyszłość partii. Część chciała pozostać na Białorusi, licząc na złagodzenie po wojnie kursu sowieckiego, część postanowiła ewakuować się do [[III Rzesza|Niemiec]]. W [[Berlin|Berlinie]]ie znaleźli się m.in. S. Chmara, W. Wir, J. Stasiewicz. Pod koniec 1944 r. utworzyli oni organizację pod nazwą "Двупагоня" jako kontynuację Białoruskiej Ludowej Hromady. Zakończyła ona działalność pod koniec wojny.

[[Kategoria:BiałoruskiePartie partiei polityczneugrupowania na Białorusi]]