2 Pułk Ułanów Grochowskich: Różnice pomiędzy wersjami

2 Pułk Ułanów sformowany został w listopadzie 1917<ref group="uwaga">21 listopada 1917 gen. Józef Dowbor-Muśnicki mianował dowódcą 2 pułk ułanów płk. Władysława Mosiewicza</ref> w Antoninach na [[Wołyń|Wołyniu]], w majątku [[Józef Alfred Potocki|Józefa Alfreda Potockiego]], w składzie [[I Korpus Polski w Rosji|I Korpusu Polskiego w Rosji]]. Szwadrony 1 i 2 utworzone zostały z [[Polacy|Polaków]] – żołnierzy 2 Dywizji Kawalerii Gwardii. 14 grudnia 1917 ukazał się pierwszy rozkaz pułkowy. 15 stycznia 1918 z [[Chmielnicki (miasto)|Płoskirowa]] przybył pluton artylerii konnej, a 10 lutego 1918 do Antonin przybył 3 szwadron złożony z Polaków – żołnierzy 10 Dywizji Kawalerii. Ze stanów osobowych 1 i 3 szwadronów zorganizowany został 4 szwadron. Ponadto utworzono oddział sztabowy i oddział łączności oraz kolumnę taborową. 20 marca w ewidencji pułku znajdowało się 47 oficerów i 840 szeregowych w czterech szwadronach oraz w innych pododdziałach liniowych i służbach kwatermistrzowskich. Kolejne szwadrony (5 i 6) powstały na Białorusi. Sformowano również szwadron ciężkich karabinów maszynowych i baterię artylerii konnej. 30 maja 1918 pułk liczył 47 oficerów, 4 urzędników wojskowych i 1091 szeregowych.