Towarzystwo Biblijne w Polsce: Różnice pomiędzy wersjami

W październiku 1810 roku BiblieBiblię w języku polskim wydrukowało Towarzystwo Biblijne w Berlinie. Rozpowszechnianie tychtej Biblii powierzono Komitetowi Towarzystwa w Królewcu, który starał się zaopatrzyć w BiblieBiblię i NoweNowy TestamentyTestament możliwie jak najwięcej polskich szkół. Pomimo trudnej sytuacji politycznej (okres [[wojny napoleońskie|wojen napoleońskich]]) i ograniczonych funduszy, w ciągu kilku lat udało się rozprowadzić łącznie 15 .000 egz. Biblii lub Nowych Testamentów w języku polskim i czeskim.

W [[1814]] roku podjęto pierwsze próby założenia Polskiego Towarzystwa Biblijnego w Warszawie, jednak sprzeciwiał się temu zdecydowanie arcybiskup gnieźnieński i poinformował o tych planach papieża. [[29 czerwca]] [[1816]] papież [[Pius VII]] skierował do arcybiskupa [[Gniezno|Gniezna]] list apostolski, w którym potępił te plany jako "zgubną zarazę, która podważa fundamenty religii", pochwalając jednocześnie arcybiskupa za gorliwe działania przeciwko tej "zarazie".

Pius VII podejmował dalsze działania w celu niedopuszczenia do powstania Towarzystwa Biblijnego w Polsce i w tym celu [[3 września]] 1816 roku skierował list apostolski [[Magno et acerbo]] do arcybiskupa [[Mohylew]]a (po rozbiorze Polski archidiecezji mohylewskiej, erygowanej przez [[Pius VI|Piusa VI]] w dniu [[15 kwietnia]] [[1783]] roku, podporządkowane były diecezje leżące na terenach dawnej wschodniej Polski).

Listy te nie przyniosły spodziewanych efektów, ponieważ dzięki interwencji cara w październiku 1816 roku powstało Towarzystwo Biblijne w Polsce.

Prezesem Towarzystwa został książę [[Adam Jerzy Czartoryski]]. Na pierwszym posiedzeniu postanowiono o wydaniu 10 tys. egzemplarzy [[Biblia|Biblii]] w tłumaczeniu ks. [[Jakub Wujek|Jakuba Wujka]]. W sumie, w pierwszym roku działalności rozpowszechniono około 18 .000 egz. Pisma Świętego.