Nieszpory sycylijskie: Różnice pomiędzy wersjami

Andegawenowie objęli panowanie na Sycylii dzięki poparciu udzielonemu papieżowi [[Urban IV|Urbanowi IV]] w walce z jego wrogiem królem Sycylii [[Manfred (król Sycylii)|Manfredem]], nieślubnym synem cesarza [[Fryderyk II Hohenstauf|Fryderyka II]]. W [[Bitwa pod Benewentem (1266)|bitwie pod Benewentem]] ([[1266]] r.) Manfred zginął pokonany. Karol Angegaweński człowiek bardzo ambitny, brat króla Francji Ludwika Świętego pragnął stworzyć imperium śródziemnomorskie, Sycylia i południowe Włochy były początkiem jego marzeń. Posiadał posiadłości we Francji, w Grecji i w Palestynie. W 1261 roku cesarz Nicei [[Michał VIII Paleolog]] odzyskał [[Konstantynopol]]. Wygnany łaciński cesarz [[Baldwin II]] de Courtenay uciekł szukając pomocy na zachodzie. Dla Karola od 1266 roku króla Sycylii i Neapolu był to doskonały pretekst do wyprawy na Konstantynopol przeciw „schizmatyckim” Grekom. Wyprawa mimo poparcia przez pewien czas papiestwa, była wielokrotnie odkładana. Wyprawa miała ruszyć wiosną 1282 roku i zdobyć Konstantynopol. Nie doszła jednak do skutku z powodu małego z początku powstania na Sycylii, zignorowanego przez Karola. Rzeż Francuzów w nieszpory [[30 marca]] 1282 r w Palermo była początkiem końca Karola. Drakońskie rządy francuskich feudałów spowodowały bunt, który rozpoczął się [[30 marca]] 1282 roku, sprowokowany zaczepkami francuskiego żołdaka wobec sycylijskiej mężatki. Wezwaniem do powstania były dzwony bijące na [[nieszpory]]. Sycylijczycy napadali i mordowali Francuzów, zmuszając ich do opuszczenia wyspy.W Posierpniu usunięciuna [[Karolwyspie Iwylądowali Andegaweński|KarolaAragończycy, Ibędący Andegaweńskiego]]w natajnym tronprzymierzu zostałz wyniesionyBizancjum. królPowstanie [[Królestwowybuchło Aragonii|Aragonii]]dzięki [[Piotrdyplomacji IIIbizantyńskiej Wielki|Piotrumiejącej IIIzawsze Aragoński]],w któryhistorii wylądowałzawierać nakorzystne wyspiesojusze. iAragończycy koronowałstali się [[30nowymi sierpnia]]panami [[1282]]wyspy, a Karol musiał się martwić o posiadłości we Włoszech niż myśleć o krucjacie na Bizancjum.