Włodzimierz Staniewski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Linia 19:
== Teatr STU (1970–1971) ==
W roku 1968 Staniewski rozpoczął studia z filologii polskiej na [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytecie Jagiellońskim]]. W roku 1969 został słuchaczem Studia Aktorskiego przy [[Krakowski Teatr Scena STU|Teatrze STU]] [[Krzysztof Jasiński|Krzysztofa Jasińskiego]], gdzie zajęcia prowadzili absolwenci [[Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna im. Ludwika Solskiego w Krakowie|Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej]] w Krakowie, aktorzy Teatru STU. Staniewski debiutował jako aktor w 1970 roku w spektaklu ''Krajobrazy'' według poezji [[Tadeusz Nowak (poeta)|Tadeusza Nowaka]] w ramach IV warsztatu organizowanych przez Studio Aktorskie. W tym samym roku zagrał także w ''Wędrówkach mistrza Kościeja'' [[Michel de Ghelderode|Michela de Ghelderode]], spektaklu reżyserowanym przez [[Jan Pyjor|Jana Pyjora]] w ramach V warsztatu Studia. Zagrał w realizacji najbardziej znanego spektaklu Teatru STU – ''Spadanie'' – w oparciu o motywy poematu Stanisława Różewicza (premiera: wrzesień 1970 w [[Rotterdam]]ie).
Wpływ teatru Jasińskiego na kształtowanie późniejszej wizji artystycznej Staniewskiego był znaczny: do podobieństw można zaliczyć bliski kontakt z widzem (kameralnośc spektakli), szybkie tempo i rytm przedstawienia, rola muzyki, sposób gry aktorskiej (wcielanie się aktora w rolę, potem powrót w bezosobowe "ciało zbiorowe" aktorskiej grupy), kolażowy kształt spektaklu, wykorzystanie kontrastu stylu wysokiego z niskim. Staniewski przetworzył doświadczenia Teatru STU i stworzył własny styl. Zasadnicze różnice pomiędzy obu twórcami to zupełnie różna estetyka przedstawień, wybór środowiska dla teatru (Jasiński – miasto, Staniewski – wieś), rola pieśni (u Jasińskiego – polityczny manifest, dla Staniewskiego – wyrażanie emocji, budowanie dynamiki spektaklu)<ref name = "Kornaś R1">{{Cytuj książkę
| |||