Ukraińcy: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Vagobot (dyskusja | edycje)
m r2.7.2) (Robot dodał uz:Ukrainlar
Linia 48:
 
{{Main|Wojna polsko-ukraińska|Wyprawa kijowska (1920)|wojna polsko-bolszewicka|Traktat ryski (1921)}}
Ostatecznie o przynależności Galicji Wschodniej do [[II Rzeczpospolita|Polski]] zadecydowała 15 marca 1923 roku aliancka [[Rada Ambasadorów]], która na podstawie artykułu 87 [[Traktat wersalski|traktatu wersalskiego]] oraz art. 91 i 94 [[Traktat pokojowy z Austrią 1919|traktatu z Saint-Germain]], potwierdziła wschodnie granice Polski i uznała polską suwerenność nad Galicją Wschodnią. Wschodnia granica [[II Rzeczpospolita|Polski]] na [[Zbrucz]]u została już [[delimitacja|wytyczona]] 23 listopada 1922 przez Mieszaną Komisję Graniczną na podstawie ustaleń [[Traktat ryski (1921)|traktatu pokojowego]] pomiędzy [[II Rzeczpospolita|Polską]] a [[Rosyjska Federacyjna Socjalistyczna Republika Radziecka|RFSRR]] i [[Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka|USRR]]<ref>K. Grunberg, B. Sprengel ''Trudne sąsiedztwo'', Warszawa 2005, s. 304. Pierwsze wytyczenie granicy polsko-sowieckiej ustalono podpisaniem [[traktat ryski (1921)|preliminariów pokojowych]], które zostały 20 października 1920 roku ratyfikowane przez [[Wszechrosyjski Centralny Komitet Wykonawczy]] Rosji bolszewickiej[[RFSRR]] (najwyższy organ ustawodawczy, zarządzający i kontrolny państwa), 21.X.1920 przez CKW Ukrainy, a 22.X.1920 przez sejm Polski. K. Grunberg, B. Sprengel ''Trudne sąsiedztwo'', Warszawa 2005, s. 299</ref>, a uprzednio ustalona w [[Umowa warszawska 1920|traktacie sojuszniczym]] pomiędzy [[II Rzeczpospolita|Polską]] a [[Ukraińska Republika Ludowa|Ukraińską Republiką Ludową]] z [[21 kwietnia]] [[1920]]<ref>[[Robert Potocki]] '' Idea restytucji Ukraińskiej Republiki Ludowej (1920-1939)'' Wydawnictwo: INSTYTUT EUROPY ŚRODKOWO-WSCHODNIEJ, Lublin 1999 ; ISBN 83-85854-46-0,s. 56-65.</ref>. W dniu [[26 września]] [[1922]] r. Sejm RP przyjął ustawę o "zasadach powszechnego samorządu wojewódzkiego, a w szczególności województwa lwowskiego, tarnopolskiego i stanisławowskiego" – w praktyce swych rozstrzygnięć ustalająca dla obszaru Galicji Wschodniej odrębną kurię polską i ukraińską każdego sejmiku wojewódzkiego, powołanie w ciągu dwóch lat uniwersytetu ukraińskiego finansowanego ze Skarbu Państwa polskiego, język ukraiński jako równorzędny z językiem polskim w urzędach w tychże województwach (z tym, że ''"władze samorządowe określają same swój język wewnętrznego urzędowania"''), zakaz prowadzenia państwowej kolonizacji ziemskiej<ref>{{Dziennik Ustaw|rok=1922|numer=90|pozycja=829}} za :''Odbudowa państwowości polskiej. Najważniejsze dokumenty 1912-1924'' pod redakcją Kazimierza W. Kumanieckiego, Warszawa-Kraków 1924, s. 628-631</ref>. {{Wikiźródła|Ustawa o zasadach powszechnego samorządu wojewódzkiego|Ustawy&nbsp; z dnia 26 września 1922 roku o zasadach powszechnego samorządu wojewódzkiego}}
W okresie [[II Rzeczpospolita|II Rzeczypospolitej]] region był określany jako [[Małopolska Wschodnia]]. Jeszcze w okresie spisu powszechnego [[1931]] część jego nie polskich mieszkańców (1.126 tys) stwierdzało, że używa języka "ruskiego", wobec 1.675 tys. podających [[język ukraiński]] jako ojczysty. Jednocześnie 3.256 tys. mieszkańców województw lwowskiego, tarnopolskiego i stanisławowskiego podawało wyznanie [[Kościół katolicki obrządku bizantyjsko-ukraińskiego|greckokatolickie]] jako własne (10 tys. [[prawosławie|prawosławnych]])<ref>Mały Rocznik Statystyczny 1938,s. 22, tabela:"Ludność wg języka ojczystego w 1931", s.24 tabela: "Ludność wg wyznania w 1931".</ref>.