Ukraińcy: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m r2.7.2) (Robot dodał uz:Ukrainlar |
|||
Linia 48:
{{Main|Wojna polsko-ukraińska|Wyprawa kijowska (1920)|wojna polsko-bolszewicka|Traktat ryski (1921)}}
Ostatecznie o przynależności Galicji Wschodniej do [[II Rzeczpospolita|Polski]] zadecydowała 15 marca 1923 roku aliancka [[Rada Ambasadorów]], która na podstawie artykułu 87 [[Traktat wersalski|traktatu wersalskiego]] oraz art. 91 i 94 [[Traktat pokojowy z Austrią 1919|traktatu z Saint-Germain]], potwierdziła wschodnie granice Polski i uznała polską suwerenność nad Galicją Wschodnią. Wschodnia granica [[II Rzeczpospolita|Polski]] na [[Zbrucz]]u została już [[delimitacja|wytyczona]] 23 listopada 1922 przez Mieszaną Komisję Graniczną na podstawie ustaleń [[Traktat ryski (1921)|traktatu pokojowego]] pomiędzy [[II Rzeczpospolita|Polską]] a [[Rosyjska Federacyjna Socjalistyczna Republika Radziecka|RFSRR]] i [[Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka|USRR]]<ref>K. Grunberg, B. Sprengel ''Trudne sąsiedztwo'', Warszawa 2005, s. 304. Pierwsze wytyczenie granicy polsko-sowieckiej ustalono podpisaniem [[traktat ryski (1921)|preliminariów pokojowych]], które zostały 20 października 1920 roku ratyfikowane przez [[Wszechrosyjski Centralny Komitet Wykonawczy]]
W okresie [[II Rzeczpospolita|II Rzeczypospolitej]] region był określany jako [[Małopolska Wschodnia]]. Jeszcze w okresie spisu powszechnego [[1931]] część jego nie polskich mieszkańców (1.126 tys) stwierdzało, że używa języka "ruskiego", wobec 1.675 tys. podających [[język ukraiński]] jako ojczysty. Jednocześnie 3.256 tys. mieszkańców województw lwowskiego, tarnopolskiego i stanisławowskiego podawało wyznanie [[Kościół katolicki obrządku bizantyjsko-ukraińskiego|greckokatolickie]] jako własne (10 tys. [[prawosławie|prawosławnych]])<ref>Mały Rocznik Statystyczny 1938,s. 22, tabela:"Ludność wg języka ojczystego w 1931", s.24 tabela: "Ludność wg wyznania w 1931".</ref>.
|