Wikipedia

Giovanni da Pian del Carpine: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
MastiBot (dyskusja | edycje)
Boty
3 423 875 edycji
m Robot automatycznie usuwa linki zwrotne
uzupełnienie
Linia 1:
'''Jan di Piano Carpini''' (ur. ok. [[1180]] - zm. [[1 kwietnia]] [[1252]]) – włoski [[BraciaZakon MniejsiBraci Mniejszych|franciszkanin]], jeden z pierwszych Europejczykówtowarzyszy [[Franciszek z Asyżu|św. Franciszka]]. Posłując wraz z [[Benedykt Polak|Benedyktem Polakiem]] na dworzedwór wielkiego chana Mongołów w okolicach [[Karakorum (stolica)|Karakorum]]. Pozostawiłstał opissię jednym z podróżypierwszych europejczyków, którąktóry odbyli w latach od [[16 kwietnia]] [[1245]]dotarł do [[18Mongolii. listopada]]Biskup [[1247]].Bar Zanim(miasto papieżw [[Papież Innocenty IVCzarnogórze)|Innocenty IVBaru]] mianowałw go swoim [[legat]]em był jednym z pierwszych uczniówCzarnogórze i towarzyszyprymas św.Serbii [[Franciszekw zlatach Asyżu|Franciszka z Asyżu]], a później [[prowincjał]]em franciszkańskim we [[Wrocław]]iu1247-52.
 
Sądząc po przydomku urodził się w Pian Carpini (obecnie Magione) w Umbrii. W młodym wieku dołączył do św. Franciszka, odgrywając niemałą rolę w propagowaniu Zakonu. Pełnił funkcje: kustosza Saksonii, prowincjała Niemiec, Hiszpanii i Kolonii. W 1241 r. Europę zaskoczyła inwazja wojsk mongolskich. Mimo grozy, jaką siali Mongołowie, zostali oni dostrzeżeni również jako potencjalni sprzymierzeńcy w walce z islamem. Papież [[Innocenty IV]] wybrał Jana di Pian Carpini na przełożonego katolickiej misji w Mongolii, mimo jego podeszłego wieku (około 65 lat). Jako legat papieski, wiózł do tatarskiego chana list ''Cum non solus''.
 
Jan wyruszył z Lyonu w Wielkanoc, 16 kwietnia 1245 r. w towarzystwie brata Stefana z Czech. Zastąpił go [[Benedykt Polak]], który dołączył we Wrocławiu. Jan i Benedykt dotarli przed oblicze Batu Chana nad Wołgą w kwietniu 1246 r. Do obozu wielkiego chana dotarli 22 lipca 1246 r. Byli świadkami uroczystego objęcia tronu przez [[Gujuk|Gujuka]], wnuka Czyngis-Chana. Podczas audiencji odrzucił on papieską propozycję przyjęcia wiary chrześcijańskiej. Posłowie, wyposażeni w list chana do papieża, opuścili dwór w listopadzie 1246 r. i w czerwcu 1247 r. dotarli do Kijowa, witani entuzjastycznie niczym wyrwani ze szponów śmierci.
 
Zobacz też: [[Benedykt Polak#Wyprawa|wyprawa Jana di Pian Carpini i Benedykta Polaka na dwór chana mongolskiego]]
 
Po zakończeniu poselstwa do Mongolii Jan di Pian Carpini został mianowany arcybiskupem miasta [[Bar (miasto w Czarnogórze)|Bar]] (Antivari) na terenie dzisiejszej Czarnogóry. Zmarł 1 sierpnia 1252 r.
 
Jest autorem "Historia Mongalorum" (''Historia Mongołów'') - relacji ze swej podróży.
 
== Źródło ==
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Giovanni_da_Pian_del_Carpine”