Karabin maszynowy DP: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m r2.7.1) (Robot dodał sr:Дегтаријев ДП-27 |
u, źródła/przypisy |
||
Linia 12:
kaliber = 7,62 mm|
nabój = [[Nabój 7,62 x 54 mm R|7,62 x 54 mm R]]<ref name=Dougherty>{{cytuj książkę | autor = Martin J. Dougherty | tytuł =Broń strzelecka od roku 1860 do współczesności | wydawca =MAK | miejsce =Bremen | rok =2010 | strony =157 | isbn =978-3-939991-73-1 }}</ref>|
magazynek = talerzowy, 47<ref name=Dougherty/> lub 49 nab.{{r|broń}}|<!-- rodzaj i pojemność magazynka -->
taśma = |<!-- rodzaj i pojemność taśmy -->
długość = 1290 mm<ref name=Dougherty/>|
Linia 24:
masa_lufy = |<!-- jeśli znana -->
masa_wyp_dod = |<!-- masa wyposażenia dodatkowego -->
Vo = 840 m/s<ref name=Dougherty/>{{r|broń}}|
Eo = |
szybk_teoret = 500-600 strz./min<ref name=Dougherty/>{{r|broń}}|
szybk_prakt = 80
zasięg_max = |
zasięg_skuteczny = |
Linia 38:
== Historia ==
Nazwa DP jest skrótem od ''Diegtiariow Piechotnyj'' - ''[[karabin maszynowy]] piechoty Diegtiariowa''. Karabin ten był jednym z pierwszych typów broni skonstruowanej po [[1917]] w Związku Radzieckim. Prototyp został zbudowany w
Karabin DP był bronią niezawodną i prostą w produkcji, nie był jednak pozbawiony wad. Największym błędem okazało się umieszczenie [[sprężyna powrotna|sprężyny powrotnej]] nad [[lufa|lufą]] (sprężyna otaczała trzon tłoka gazowego). W tak intensywnie strzelającej broni powodowało to nagrzewanie się sprężyny, która traciła własności sprężyste<ref name=Dougherty/>. Także trwałość niektórych części okazała się niższa niż wymagana. W nowym karabinie sprężyna powrotna została umieszczona w komorze za [[zamek (broń)|zamkiem]], co skutkowało pojawieniem się charakterystycznej tulei z tyłu [[komora zamkowa|komory zamkowej]]. Wzmocniono niektóre elementy karabinu ([[iglica (broń)|iglicę]], [[wyrzutnik]]), przekonstruowano bezpiecznik. Pod komorą zamkową pojawił się [[chwyt pistoletowy]]. Wzmocniono także dwójnóg. Zmodernizowana wersja oznaczona była symbolem '''DPM''', gdzie '''M''' oznacza ''modernizowany''. Największą wadą karabinu nadal pozostawał [[magazynek]]. Magazynek talerzowy, choć miał sporą pojemność, był ciężki, skomplikowany i drogi w produkcji. Także ładowanie go w warunkach polowych nie należało do najłatwiejszych. Wadę tę próbowano usunąć, zmieniając zasilanie talerzowe na taśmowe. W ten sposób powstał [[karabin maszynowy RP-46]].
Linia 49:
== Opis konstrukcji ==
Ręczny karabin maszynowy DP był zespołową bronią samoczynną. Zasada działania oparta o odprowadzanie gazów prochowych przez boczny otwór w lufie{{r|broń}}, ryglowanie
Cykl ryglowania/odryglowania obejmował przy strzale:
Linia 66:
</gallery></center>
{{Przypisy}}
== Bibliografia ==
*{{cytuj książkę|nazwisko=Ciepliński|imię=Andrzej|nazwisko2=Woźniak|imię2=Ryszard|tytuł=Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku)|rok=1994 |wydawca= Wydawnictwo WiS|miejsce=Warszawa |isbn = 83-86028-01-7}}
{{Radziecka broń strzelecka 2WŚ}}
| |||