Buran (wahadłowiec): Różnice pomiędzy wersjami

| ostatnia_data =

Konstrukcja orbitera, pierwszego z pięciu planowanych, z których tylko dwa zostały ukończone, została rozpoczęta w [[1986]] r.roku, po serii testów przeprowadzonych na pełnowymiarowych modelach testowych.

Buran 1.01 został w większości skonstruowany w [[Moskwa|Moskwie]]. W związku z cięciami budżetowymi, nieukończonemu projektowi groziła całkowita likwidacja. Buran nie miał jeszcze opracowanego systemu podtrzymywania życia, a wobec braku środków finansowych na dokończenie projektu, aby uniknąć związanego z tym całkowitego fiaska projektu, ze względów propagandowych zdecydowano się na lot bezzałogowy. Prom został przetransportowany samolotem [[An-225 Mrija]] do kosmodromu [[Bajkonur]] na ostatnie etapy montażu. Orbiter został ukończony i umieszczony na [[Energia (rakieta)|rakiecie Energia]]. [[15 listopada]] [[1988]] odbył się pierwszy i jedyny lot rosyjskiego programu wahadłowców. Buran 1.01 odbył bezzałogowy lot na orbicie, po której okrążył Ziemię dwukrotnie, po czym automatycznie wylądował na kosmodromie. Lot zakończył się pełnym sukcesem. Nie odnotowano poważniejszych usterek, zaczkolwiek minimalnymina uszkodzeniamizdjęciach wykonanych po locie orbitera widoczne są pewne ubytki i uszkodzenia powłoki TPS<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.columbiassacrifice.com/pages_support/$buran.htm | tytuł = Reentry of the Buran Space Shuttle | data = 2004-03-15 | opublikowany = Columbia's Sacrifice | język = en | data dostępu = 2012-10-24}}</ref>.

W [[2002]] r.roku, w wyniku bardzo silnego wiatru zawalił się dach budynku MIK, zabijając 8 osób oraz niszcząc prom Buran 1.01 i egzemplarz testowy rakiety Energia. Obecnie jedynym kompletnym (w 90-95%) promem programu Buran jest [[Pticzka (wahadłowiec)|egzemplarz 1.02]]. W zamian za możliwość korzystania z kosmodromu Bajkonur, Rosja przekazała go [[Kazachstan]]owi.

W 2003latach - 20082003–2008 toczyły się rozmowy miedzy Technik Museum Speyer a dotychczasowymi właścicielami, po których to Buran został zakupiony, przetransportowany do Speyer i wystawiony w Technik Museum Speyer.