Bazylika Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Ludźmierzu: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m kat., szablon |
drobne redakcyjne |
||
Linia 72:
|www =
}}
'''Sanktuarium w Ludźmierzu'''
[[Plik:Ludzmierz-zrodelko-2.jpg|mały|lewo|180px|"cudowne źródełko"]][[Ludźmierz]] jest najstarszą [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Ludźmierzu|parafią katolicką na Podhalu]]. Jego historia sięga [[XIII wiek|XIII]] wieku. Wiąże się z historią możnego rodu Gryfitów, który już pod koniec XII wieku otrzymał mocą nadań książęcych we władanie ziemię podhalańską. W roku [[1234]] w Dankowie koło Krzepic, krakowski wojewoda z rodu Gryfitów, [[Teodor Gryfita|Teodor]], od księcia krakowskiego i śląskiego, [[Henryk Brodaty|Henryka Brodatego]], otrzymał stosowny dokument, na mocy którego miał prawo zakładania osad na terenie przynależnym do rzek: Ostrówka, Dunajec i Dunajec Czarny, Rogoźnik, Lepietnica, Słona, Ratajnica, Nedelska, Stradomka. Jeszcze tego samego roku, uzyskawszy zezwolenie od biskupa krakowskiego Wisława, [[Teodor Gryfita]] rozpoczął wnoszenie kościoła w Ludźmierzu, modrzewiowego, z trzema ołtarzami wewnątrz. Aby szerzyć nie tylko wiarę chrześcijańską, ale też osadnictwo na tych terenach, sprowadził na Podtatrze [[cystersi|cystersów]], którzy znani byli z nowoczesnych metod uprawy ziemi. Przybyli z [[Francja|Francji]], [[Włochy|Włoch]] i [[Jędrzejów|Jędrzejowa]].
|