Kongo Belgijskie: Różnice pomiędzy wersjami

'''Kongo Belgijskie''' – [[Belgia|belgijska]] [[kolonia (geografia polityczna)|kolonia]] w centralnej [[Afryka|Afryce]], w [[dorzecze|dorzeczu]] [[rzeka|rzeki]] [[Kongo (rzeka)|Kongo]], która istniała do roku [[1960]]. Ten teren był rejonem belgijskiej ekspansji już od [[1877]]. Jednak formalnie nie należał on do [[Belgia|Belgii]], lecz do jej króla [[Leopold II Koburg|Leopolda II]]. Władca dopiero w [[1908]] zdecydował się na przekazanie tego rejonu państwu. Kolonia uzyskała niepodległość w [[1960]], obecnie nazywa się [[Demokratyczna Republika Konga]]. Belgów do ekspansji w Kongu nakłoniły jego bogactwa: [[kauczuk naturalny|kauczuk]] i [[kość słoniowa]]. Tubylcy otrzymali nakaz corocznego ich dostarczania w odpowiedniej ilości. Jeśli ktoś nie zdążył na czas, władze wysyłały do akcji oddziały [[Askari|Askarysów]], którzy nierzadko jako dowód swojej interwencji przynosili ucięte ręce opornych. Wiadomości o okrucieństwie Belgów dotarły jednak do [[Europa|Europy]] i Leopold II był zmuszony do powołania w [[1904]] specjalnej komisji do spraw Konga. Raport przedstawiony rok później wykazał wprawdzie, że największe nadużycia zostały usunięte, jednak nie była to prawda. Belgowie wykorzystywali rdzennych mieszkańców do ciężkiej pracy na plantacjach kawy, kakao, trzciny cukrowej oraz w kopalniach złota i diamentów. Kolonializm belgijski w Kongu charakteryzował się wykorzystywaniem miejscowej ludności na olbrzymią skalę i okrucieństwem. W okresie kolonizacji obowiązywał całkowity zakaz edukacji tubylców, traktowanie ludności czarnej jak własności, pełne niewolnictwo, egzekucje, krwawe tłumienie buntów. Różnymi metodami koloniści "rozdrapywali" dawne konflikty międzyplemienne, aby nie dopuścić do porozumienia pomiędzy plemionami. Przez niemal cały okres istnienia kolonii, Kongo było zamknięte dla cudzoziemców, nawet przyjazdy Belgów były całkowicie kontrolowane.

 

{{przypisy}}

== Gubernatorzy generalni Konga Belgijskiego ==