Operacja kwantuńska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
m dodanie daty do szablonu |
||
Linia 24:
Ze strony japońskiej działania prowadziła tam tzw. [[Armia Kwantuńska]]. Po stronie sowieckiej działania były organizowane przez wojska [[Front Dalekowschodni|Frontu Dalekowschodniego]]. Część wojsk radzieckich przerzucano na ten odcinek frontu tuż po [[Bitwa o Berlin|opanowaniu Berlina]]. Główną operacyjną jednostką atakującą Armii Czerwonej był [[Front Zabajkalski]], dowodzony przez [[Rodion Malinowski|Rodiona Malinowskiego]] (wcześniej dowódca II Frontu Ukraińskiego, potem Minister Obrony ZSRR), atakujący na kierunku [[Bajkał]] - [[Morze Wschodniochińskie]].
Ofensywa radziecka nie natrafiła na silny opór, dodatkowo morale Japończyków złamało zrzucenie przez [[Stany Zjednoczone|Amerykanów]] bomby atomowej najpierw na [[Hiroszima|Hiroszimę]], potem na [[Nagasaki]]. Wojska sowieckie pokonały trasę ok. 2000 km oraz góry [[Wielki Chingan]] w ciągu około tygodnia. Ponad pół miliona żołnierzy japońskich dostało się do niewoli radzieckiej. Armia Czerwona zniszczyła równie liczną Armię Kwantuńską w zaledwie 12 dni. Przez znawców II wojny światowej operacja kwantuńska jest uznawana za jeden z najbardziej niedocenionych tryumfów aliantów podczas tej wojny{{fakt|data=2012-11}}.
Według [[Wiktor Suworow|Wiktora Suworowa]] (''[[Żołnierze wolności]]''), "Ta operacja pokazuje, co stałoby się z [[III Rzesza|III Rzeszą]], gdyby Hitler nie napadł na ZSRR."
| |||