Zabierzów Bocheński: Różnice pomiędzy wersjami

'''Zabierzów Bocheński''' – [[wieś]] położona na południu [[Polska|Polski]] nad brzegami [[Wisła|Wisły]], ok. 30 km na południowy wschód od [[Kraków|Krakowa]]. Należy do gminy [[Niepołomice]] do [[Powiat wielicki|powiatu wielickiego]] w [[województwo małopolskie|woj. małopolskim]]. W latach [[1973]]-[[1976]] miejscowość była siedzibą [[gmina Zabierzów Bocheński|gminy Zabierzów Bocheński]].

We wsi znajduje się przedszkole, [[szkoła podstawowa]] i [[gimnazjum]] z zapleczem sportowo-rekreacyjnym (sala gimnastyczna, plac zabaw, bieżnia, boiska do:piłki nożnej, siatkówki, koszykówki), dom kultury, [[Ochotnicza Straż Pożarna]], [[kościół (budynek)|kościół]] pw. Opieki NMP oraz ośrodek zdrowia, apteka, pizzeria, salon gier, poczta, salony hryzjerskiefryzjerskie, biblioteka. Mieszkańcy utworzyli wiele [[organizacja|organizacji]] np. Koło Gospodyń Wiejskich. W Zabierzowie Bocheńskim funkcjonuje również klub piłkarski [[Dąb Zabierzów Bocheński]].

Pierwsza wzmianka o Zabierzowie Bocheńskim pochodzi z [[1337]] roku. Bez wymieniania nazwy, [[biskup]] krakowski [[Jan Grot]], właściciel tego terenu, nadał Piotrowi Zaja dąbrowę, między wsią [[Wola Zabierzowska]], Wolą Prokopną (Batorską) w celu osadzenia tu nowej wsi. W [[1347]] roku wieś została lokowana na niemieckim [[prawo średzkie|prawie średzkim]] (dalej nie wymieniając nazwy wsi). Nazwę użyto dopiero w [[1398]] roku – podano informację, że wieś Zabierzów Bocheński wchodzi w skład [[majątek ziemski|dóbr]] biskupich w kluczu Wawrzeńczyckim. W [[XV wiek|XV]] w. północną część wsi posiadali przedstawiciele [[rycerstwo|rycerskiego]] [[ród|rodu]] Boturzyńskich (Boturzyn położony w południowej części dzisiejszych [[Złotniki (województwo małopolskie)|Złotnik]], wieś w późniejszych czasach zanikła). W [[1468]] roku bracia Boturzyńscy podzielili się majątkiem. Stanisław otrzymał, między innymi las "Koło" oraz Jezioro Nieciecza wraz z wyspami. Poza lasem, jeziorem i wyspami w tej części Zabierzowa Bocheńskiego istniał również [[folwark]] o nazwie "Łaźnia" (wspomniał o nim [[Jan Długosz]]). Podzielony on został na dwa [[przysiółek|przysiółki]] – pierwszy należy do Zabierzowa Bocheńskiego, a drugi do Złotnik. Wcześniej obie części leżały na terenie Zabierzowa Bocheńskiego i dopiero w [[XVIII wiek|XVIII]] w. zostały rozdzielone przez nowe koryto [[Wisła|Wisły]]. Innym przysiółkiem, pochodzącym według legendy z tego okresu, jest "Hysne". Legenda mówi, że osadzono tu jeńców tatarskich. Istniała tam potem leśniczówka o nazwie "Hysne". Dawniej mieszkał w niej [[łowczy]] królewski – jego zadaniem była hodowla psów myśliwskich (dlatego też miejsce to nazywane jest także "Psiarskie"). W [[1521]] roku król [[Zygmunt I Stary]] zakupił od Floriana Boturzyńskiego jego posiadłości położone po prawej strony Wisły, w tym również "Łaźnię". Sąsiedztwo dóbr biskupich i królewskich było powodem zatargów, między ich właścicielami. Do [[I rozbiór Polski|I Rozbioru Polski]] w [[1772]] roku biskupi i królowie posiadali swoje części dóbr w Zabierzowie Bocheńskim. Dopiero w [[1773]] roku [[Austriacy]] przejęli na rzecz skarbu państwa część królewską, a 9 lat później część biskupią na fundusz religijny. Niedługo jednak po tym oba majątki włączono do wspólnej administracji dóbr dominialnych w [[Niepołomice|Niepołomicach]]. W [[1939]] roku dokonano parcelacji dawnego majątku funduszowego.

Osobą związaną z Zabierzowem Bocheńskim był działacz [[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”|NSZZ "Solidarność"]] – [[Tadeusz Frąś]] brutalnie zamordowany przez [[Służba Bezpieczeństwa (PRL)|SB]], [[7 września]] [[1983]] r.

Obecna Parafia pw. NMP w Zabierzowie Bocheńskim została wydzielona z istniejącej od [[1223]] roku Parafii pw. św. [[Maria Magdalena|Marii Magdaleny]] w Wawrzeńczycach. W roku [[1742]] staraniem świątobliwego proboszcza w [[Wawrzeńczyce (województwo małopolskie)|Wawrzeńczycach]], księdza Stanisława Cetnarskiego w najdalej na południe wysuniętym przysiółku ("Ulesie") parafii wybudowano sosnowy kościół. Konsekrował go ks. kardynał Aleksander Lipski. Miał on ułatwić ludności mieszkającej na południe od Wisły spełnianie praktyk religijnych, także przez zamieszkanie księdza przy nowo wybudowanym kościele. Dotąd nie tylko znaczna odległość, ale także częste wylewy nieuregulowanej Wisły stanowiły poważne utrudnienia dla wiernych w dostępie do parafialnego kościoła w Wawrzeńczycach. Na skutek [[I rozbiór Polski|I rozbioru Polski]] w [[1772]] roku teren Parafii Wawrzeńczyce na południe od Wisły znalazł się pod zaborem [[austria]]ckim. W roku [[1780]] erygowano Parafię w Zabierzowie Bocheńskim. W latach [[1783]]-[[1805]] i [[1821]]-[[1886]] parafia należała do diecezji [[Tarnów|tarnowskiej]]. Pierwszym proboszczem nowej parafii był ks. Jan Słomski. Niejednoznaczne motywy zdecydowały pod koniec [[XIX wiek|XIX]] w. o budowie nowej, murowanej, obecnie istniejącej świątyni. W tym czasie proboszczem został ks. Klemens Radwański, wcześniej wicerektor Seminarium Duchownego w Tarnowie. 23 czerwca [[1888]] roku miała miejsce konsekracja nowej świątyni. Dokonał jej biskup krakowski [[Albin Dunajewski]], późniejszy kardynał. Ciekawie przedstawia się spis ludności zamieszkujący teren zabierzowskiej parafii z września [[1901]] roku. Parafię zamieszkiwało 4006 osób w tym 71 [[Żydzi|żydów]] i 4 [[Kościoły greckokatolickie|grekokatolików]]. Obecnie w skład parafii wchodzą trzy wioski: Zabierzów Bocheński, [[Wola Zabierzowska]] i [[Chobot (województwo małopolskie)|Chobot]]. Znamienny wpływ na społeczność parafialną wywarł długoletni jej proboszcz ks. Władysław Ziemiński. Proboszczował w parafii w latach [[1932]] do [[1972]]. Wcześniej, bo od [[1924]] do 1932 roku był tu wikariuszem, zaś od 1972 do [[1978]] roku rezydentem.

W połowie [[Lata 80. XX wieku|lat 80.]] do parafii w Zabierzowie Bocheńskim został skierowany na swoją pierwszą posługę kapłańską ks. [[Tadeusz Isakowicz-Zaleski]], powszechnie dziś znany kapelan [[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”|"Solidarności"]]. 17-18 grudnia [[1999]] roku parafia przeżywała uroczystość nawiedzenia [[Matka Boża|Matki Bożej]] w kopii Jej [[Jasna Góra|Jasnogórskiego]] obrazu. Od roku [[1986]] proboszczem jest ks. Kazimierz Włoch.

Kościół wybudowano w latach [[1878]]-[[1881]], murowany z cegły, w kształcie [[krzyż]]a rzymskiego, kryty czerwoną dachówką. Maksymalna długość kościoła – 33 m, maksymalna szerokość – 21 m. W ołtarzu głównym Matka Boża z Dzieciątkiem z początku [[XVII wiek|XVII w.]] Obraz odnowiony w roku [[1997]]. W kaplicy południowej ołtarz z obrazem [[Jezus Chrystus|Pana Jezusa]] Miłosiernego z roku [[1989]]. W kaplicy północnej figura Pana Jezusa ukrzyżowanego wykonana w [[2001]] roku, wkomponowana w odratowane i odnowione elementy starego ołtarza z nawy głównej. Obraz Matki Bożej [[Częstochowa|Częstochowskiej]] pochodzi z końca [[XIX wiek|XIX w.]] Stacje [[Droga krzyżowa|drogi krzyżowej]], malowane na płótnie z roku [[1995]]. W roku [[1999]] przed uroczystościami nawiedzin kopii obrazy MB Jasnogórskiej zostało pomalowane wnętrze kościoła.