Dolina Dzika: Różnice pomiędzy wersjami

Dzika Dolina wznosi się wysoko ponad [[Zielony Staw Kieżmarski|Zielonym Stawem Kieżmarskim]], oddzielona od Doliny Zielonej Kieżmarskiej wysokim [[rygiel skalny|progiem skalnym]], z którego spadają wodospady, tzw. [[Dzikie Siklawy]]: Długi Wodospad (''Dlhý vodopád'') i Miedziana Siklawa (''Medený vodopád''). Górna część doliny nazywana jest [[Barania Kotlina|Baranią Kotliną]]. Dolina ma odnogę – [[Miedziana Kotlina|Miedzianą Kotlinę]] podchodzącą pod szczyt [[Łomnica (Tatry)|Łomnicy]]. Śnieg utrzymuje się tutaj niemal przez cały rok, w Dolinie Miedzianej Kotlinie znajduje się płat nigdy nie topniejącego śniegu zwany Miedzianym Śnieżnikiem. Dawniej liczne w tej dolinie świstaki i kozice zostały wypłoszone przez helikoptery i narciarzy.

Dolina Dzika, widoczna z [[Magistrala Tatrzańska|Magistrali Tatrzańskiej]] z [[Rakuska Przełęcz|Rakuskiej Przełęczy]] poniżej [[Rakuska Czuba|Rakuskiej Czuby]] (''VeľkaVeľká Svišťovka'', 2037 m) ioraz z Doliny Zielonej Kieżmarskiej, należy do trudno dostępnych dolin tatrzańskich. Przez dolinę nie przebiega żaden znakowany szlak turystyczny. Nieoznakowana, ubezpieczonazabezpieczona w 1904 r. trasa prowadzi na [[Barania Przełęcz|Baranią Przełęcz]] (''Baranie sedlo'', 2389 m) do [[Dolina Pięciu Stawów Spiskich|Doliny Pięciu Stawów Spiskich]] (odnogigórnego piętra Doliny Małej Zimnej Wody). Jednakże w lecie dolina udostępniona jest dla narciarzy, można tutaj uprawiać [[skialpinizm]], narciarze jeżdżą po płatach śniegu niemal przez całe lato. Od 1976 r. pod Baranimi Rogami montowany był przenośny wyciąg narciarski.