Rumeli Hisarı: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MatmaBot (dyskusja | edycje)
bezpośrednie podanie kodu mapy lokalizacyjnej, WP:SK
Nie podano opisu zmian
Linia 37:
Forteca jest otoczona murami, posiada jedną małą, trzy duże wieże, oraz trzynaście małych [[Strażnica (budynek)|strażnic]]. Wieże zostały nazwane imionami wezyrów, którzy ufundowali ich powstanie: Halila Paszy, Saruca Paszy, Zaganos Paszy. Twierdza posiada trzy bramy, każde obok dużej wieży, oraz niższy mur zewnętrzny zabezpieczający wejście do wieży od strony Bosforu. Forteca posiadała drewniane domy dla żołnierzy oraz meczet (po którym pozostał minaret). Woda do fortecy była dostarczana z cysterny znajdującej się pod meczetem i rozprowadzana do trzech fontann umieszczonych na ścianach. Zachowała się jedna fontanna<ref>[http://archnet.org/library/sites/one-site.jsp?site_id=7423 Rumeli Fortress<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->]</ref>.
 
Z twierdzą związana jest legenda mówiąca o jej powstaniu: sułtan [[Mehmed II Zdobywca]] wymógł na ówczesnym władcy Bizancjum [[Konstantyn XI Dragazes|Konstantynie XI]], zgodę na budowę zamku w europejskiej części miasta, na tak dużym terenie, jakie pokryje skóra niedźwiedzia nie dodając, że chodzi mu o skórę niedźwiedzia pokrytąpokrojoną w cienkie pasy. [[Adam Mickiewicz]] wykorzystał tę legendę w Księdze IV [[Pan Tadeusz|Pana Tadeusza]]. Inna legenda związana z tym miejscem mówi, że z jednej z baszt Rumeli Hisarı, zrzucano niewierne żony sułtanów, zaszyte w skórzany worek wypełniony kamieniami<ref>Gałczyńska- Kilańska K, Polacy w Kraju Półksiężyca, Kraków 1974, s.120</ref>.
 
{{Przypisy}}