Martin Róth: Różnice pomiędzy wersjami

 

Przez większość życia był związany z Nową Wsią Spiską i tamtejszymi szkołami, w których nauczał przedmiotów przyrodniczych w latach 1871–1909. Później był również dyrektorem gimnazjum w tym mieście. Jednocześnie od młodości uprawiał turystykę górską, głównie w [[Tatry|Tatrach]], a następnie w [[Słowacki Raj|Słowackim Raju]]. Był wieloletnim działaczem oddziału [[Karpathenverein|Węgierskiego Towarzystwa Karpackiego]] (Magyarországi Kárpátegyesület – MKE) w Spiskiej Nowej Wsi. Od 1875 r. aktywnie działał w zarządzie tego towarzystwa, a od 1878 r. w komitecie redakcyjnym jego roczników – w obu aż do śmierci. Był inicjatorem budowy znakowanych [[szlak turystyczny|szlaków turystycznych]] i [[Schronisko turystyczne|schronisk turystycznych]] w górach oraz turystycznego uprzystępniania dzikich kanionów Słowackiego Raju. Aktywnie wspierał rozwój Muzeum Karpackiego w [[Poprad (miasto)|Popradzie]], pozostając jednym z najbardziej zasłużonych jego współpracowników. Wiele publikował we wspomnianych Rocznikach Węgierskiego Towarzystwa Karpackiego i w innych wydawnictwach, głównie artykuły o treściach turystycznych, ale też poświęcone np. geografii [[Spisz]]u czy nazewnictwu tatrzańskiemu.

 

 

W 1888 r. został członkiem honorowym MKE. W niemieckim i węgierskim nazewnictwie tatrzańskim uczczono jego pamięć, nadając [[Ciężki Szczyt|Ciężkiemu Szczytowi]] w [[Tatry Wysokie|Tatrach Wysokich]] nazwy odpowiednio: ''Martin-Róth-Spitze'' i ''Róth Márton-csúcs''. W Słowackim Raju nadano nazwę ''Róthova roklina'' wąwozowi skalnemu, będącemu najwyższą częścią doliny [[Veľký Sokol]].