Mustafa Abu Szakur: Różnice pomiędzy wersjami

| polityk = Mustafa Bu Szagur

| grafika = [[Plik:Dr Mustafa Abushagur.JPG|200px]]

| data urodzenia = [[15 lutego]] [[1951]]

| miejsce urodzenia = [[Trypolis]]

| data śmierci =

| miejsce śmierci =

| funkcja = {{flaga|LBY}} [[Premierzy Libii|Premier Libii]] (elekt)

| partia = ''bezpartyjny''

| od = [[12 września]] [[2012]]

| do = [[7 października]] [[2012]]

| poprzednik = [[Abdel Rahim al-Kib]]

| następca = [[Abdel Rahim al-Kib]] (p.o.)

| commons = Category:Mustafa Abushagur

| quote =

'''Mustafa A.G. Bu Szagur''' (ur. [[15 lutego]] [[1951]] w [[Trypolis]]ie) – [[Libia|libijski]] polityk i profesor, wicepremier w latach 2011–2012. [[Premierzy Libii|Premier- elekt Libii]] od 12 września do 7 października 2012; nie zdołał utworzyć rządu.

Mustafa Bu Szagur urodził się w 1951 w Suq Al-Juma na przedmieściach Trypolisu. Jako dziecko wraz z rodziną zamieszkał w miejscowości Ghariyan, po czym powrócił do Suq Al-Juma, gdzie rozpoczął edukację. Ukończył [[Uniwersytet w Trypolisie]], na którym zdobył tytuł licencjacki z zakresu [[elektrotechnika|inżynierii elektrycznej]]<ref name=shab>{{cytuj stronę | url = http://www.shabablibya.org/news/the-contenders-for-prime-minister-dr-mustafa-abushagur | tytuł = The contenders for Prime Minister: Dr Mustafa Abushagur | data = 12 września 2012 | opublikowany = shabablibya.org | język = en | data dostępu = 2012-09-12}}</ref>.

W 1975 wyjechał do [[Stany Zjednoczone|Stanów Zjednoczonych]], gdzie podjął studia magisterskie na [[California Institute of Technology]] (Caltech), a następnie w 1984 doktoryzował się z inżynierii elektrycznej na tej uczelni. Po zakończeniu nauki nie powrócił do kraju rządzonego przez reżim [[Muammar al-Kaddafi|Muammara al-Kaddafiego]], lecz pozostał w Stanach Zjednoczonych, rozpoczynając karierę akademicką<ref name=shab />.

W 1984 rozpoczął pracę jako wykładowca na [[University of Rochester]], a rok później na [[University of Alabama in Huntsville]] (UAH), na którym w 1995 uzyskał stopień profesora [[inżynieria komputerowa|inżynierii komputerowej]] i elektrycznej. Został specjalistą w dziedzinie inżynierii optycznej, podejmując się pracy dla takich amerykańskich agencji, jak [[NASA]], [[National Science Foundation]], [[Federal Aviation Administration]] oraz dla [[Departament Obrony Stanów Zjednoczonych|Departamentu Obrony]]. Prowadził badania w zakresie [[fotonika|fotoniki]], komunikacji optycznej oraz systemów MEMS. Został założycielem dwóch spółek zajmujących się produkcją komponentów do [[światłowód|światłowodów]], a także katedry inżynierii mikrosystemów na [[Rochester Institute of Technology]]. W 2008 był założycielem, a następnie dyrektorem oddziału RIT w [[Dubaj]]u. W czasie kariery naukowej został członkiem stowarzyszeń naukowych [[Optical Society of America]] oraz International Society of Optical Engineers ([[SPIE]]). Jest autorem licznych prac w dziedzinie inżynierii i optyki<ref name=shab /><ref>{{cytuj stronę | url = http://www.rit.edu/kgcoe/microsystems/faculty/Abushagur.html | tytuł = Mustafa A.G. Abushagur | opublikowany = rit.edu | język = en | data dostępu = 2012-09-18}}</ref>.

Mustafa Bu Szagur do Libii powrócił w czasie trwania [[Wojna domowa w Libii (2011)|wojny domowej]] w maju 2011, tj. po ponad 35 latach emigracji. Został wówczas w [[Bengazi]] doradcą [[Narodowa Rada Tymczasowa|Narodowej Rady Tymczasowej]], powstałej w opozycji do rządów pułkownika Kaddafiego<ref name=shab />.

Po obaleniu Muammara al-Kaddafiego, 24 listopada 2011 objął stanowisko wicepremiera w tymczasowym rządzie [[Abdel Rahim al-Kib|Abdela Rahima al-Kiba]]. W tym czasie pośredniczył w wielu negocjacjach politycznych na poziomie krajowym i międzynarodowym. Był negocjatorem w konfliktach międzyplemiennych na południu Libii, a w marcu 2012 brał udział w wypracowaniu porozumienia z [[Mauretania|Mauretanią]] w sprawie [[ekstradycja|ekstradycji]] byłego szefa służb specjalnych [[Abdullah al-Senussi|Abdullaha al-Senussiego]]<ref name=shab /><ref name=r13>{{cytuj stronę | url = http://af.reuters.com/article/topNews/idAFJOE88C00920120913?sp=true | tytuł = US-trained engineer picked as Libya'sLibya’s next premier | data = 13 września 2012 | opublikowany = Reuters | język = en | data dostępu = 2012-09-18}}</ref>.

12 września 2012 został wybrany przez [[Wybory parlamentarne w Libii w 2012 roku|nowo powołane]] Zgromadzenie Narodowe szefem rządu. W drugiej turze głosowania pokonał byłego premiera [[Mahmud Dżibril|Mahmuda Dżibrila]] stosunkiem głosów 96 do 94. Jako główne priorytety swego rządu zapowiedział poprawę działania służb państwowych oraz sytuacji bezpieczeństwa poprzez wzmocnienie struktur wojska i policji, a także rozbrojenie bojowników z czasów wojny domowej. Jego wybór nastąpił w dzień po ataku na amerykański konsulat w Bengazi, w którym zginął ambasador [[J. Christopher Stevens]]<ref name=r13 /><ref>{{cytuj stronę | url = http://af.reuters.com/article/topNews/idAFJOE88D00520120914?sp=true | tytuł = New Libyan premier to work "vigorously"„vigorously” on security | data = 14 września 2012 | opublikowany = Reuters | język = en | data dostępu = 2012-09-18}}</ref>.

3 października 2012 przedstawił skład 29-osobowego gabinetu, w którym stanowiska wicepremierów mieli objąć przedstawiciele każdego z trzech regionów: wschodniego ([[Cyrenajka]]), zachodniego ([[Trypolitania]]) i południowego ([[Fazzan]]). Jednakże proponowany skład wywołał krytykę ze strony członków parlamentu i doprowadził następnego dnia do demonstracji ulicznych. Kilkuset przedstawicieli miast [[Az-Zawija (Libia)|Az-Zawija]] i [[Zuwara]] podjęło szturm na budynek parlamentu, dostając się do jego wnętrza i zakłócając debatę nad składem rządu. Demonstrujący zarzucali Bu Szagurowi nieuwzględnienie ich propozycji dotyczących składu rządu, w tym proponowanego przez nich kandydata na stanowisko ministra ds. ropy. Skład nowego rządu wywołał również sprzeciw w szeregach parlamentu. Głównymi zarzutami pod jego adresem było nieuwzględnienie interesów partii politycznych, w tym największego Sojuszu Sił Narodowych (NFA) [[Mahmud Dżibril|Mahmuda Dżibrila]], którego żaden reprezentant nie znalazł się wśród proponowanych ministrów. Wśród nominowanych znaleźli się głównie mało znani i bezpartyjni eksperci, lecz również osoby związane z libijską grupą [[Bracia Muzułmańscy|Bractwa Muzułmańskiego]]. Sprzeciw parlamentarzystów wobec propozycji skutkował wycofaniem listy ministrów przez premiera- elekta<ref>{{cytuj stronę | url = http://af.reuters.com/article/libyaNews/idAFL6E8L4HI720121004?sp=true | tytuł = Libya PM-elect withdraws govt list after discontent | data = 4 października 2012 | opublikowany = Reuters | język = en | data dostępu = 2012-10-11}}</ref><ref name=cnn>{{cytuj stronę | url = http://edition.cnn.com/2012/10/07/world/africa/libya-government/index.html | tytuł = Libya'sLibya’s congress rejects crisis government plan | data = 7 października 2012 | opublikowany = cnn.com | język = en | data dostępu = 2012-10-11}}</ref>.

7 października 2012 Bu Szagur przedstawił nową propozycję składu rządu, w którym miało się znaleźć tym razem tylko 10 członków. Parlament jednakże nie przychylił się do propozycji i udzielił wotum nieufności rządowi w przedstawionym składzie, co oznaczało również zakończenie misji Bu Szagura. Przemawiając tego samego dnia, zarzucił politykom wywieranie na niego presji oraz stawianie interesów regionalnych i partyjnych ponad krajowe. Parlament dalsze administrowanie krajem powierzył wciąż urzędującemu rządowi [[Abdel Rahim al-Kib|Abdela Rahima al-Kiba]]<ref name=cnn /><ref>{{cytuj stronę | url = http://af.reuters.com/article/libyaNews/idAFL6E8L75KD20121007?sp=true | tytuł = Libyan assembly passes vote of no confidence dismissing prime minister | data = 7 października 2012 | opublikowany = Reuters | język = en | data dostępu = 2012-10-11}}</ref>.