Wikipedysta:Drewitz/brudnopis: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
nowe hasło |
nowe hasło |
||
Linia 1:
'''
== Biografia ==
Eberhard von Sayn wywodził się z rodziny [[Hrabia|hrabiowskiej]], której gniazdem rodowym był położony w [[Nadrenia-Palatynat|Nadrenii-Palatynacie]], na północ od [[Koblencja|Koblencji]] zamek Sayn. Zakłada się się, że Eberhard mógł być wnukiem hrabiego Eberharda II von Sayn, założyciela bocznej linii tego potężnego rodu.
Nie wiadomo kiedy Eberhard von Sayn wstąpił w szeregi zakonu krzyżackiego. Pierwszy raz na kartach historii pojawia się w roku [[1249]], już jako wielki komtur. W tym czasie przebywał w[[Ziemia Święta|Ziemi Świętej]], zastępując w tym czasie nieobecnego w [[Palestyna|Palestynie]] [[Wielki mistrz zakonu krzyżackiego|wielkiego mistrza]] [[Heinrich III von Hohenlohe| Henryka von Hohenlohe]]. W roku [[1251]] objął urząd mistrza krajowego Niemiec. Jeszcze jesienią tego samym roku z poruczenia nowego wielkiego mistrza [[Günter von Wüllersleben|Güntera von Wüllersleben]] wyruszył do [[Prusy (kraina historyczna)|Prus]] i [[Inflanty|Inflant]]. Misja ta miał na celu wizytacje nadbałtyckich prowincji. Przyjmuje się, że Eberhard von Sayn na czas pobytu w obu prowincjach sprawował faktyczną władzę: w Prusach w miejsce nieobecnego [[Mistrzowie krajowi Prus|mistrza krajowego]] [[Dytryk von Grüningen| Dytryka von Grüningen]], i w Inflantach mimo obecności [[Mistrzowie kawalerów mieczowych|mistrza inflanckiego]] [[Andrzej von Steyer|Andrzeja von Steyer]].
Pierwsza prowincją do której zawitał były Prusy, gdzie 1 października 1251 roku, odnowił zniszczony akt lokacyjny [[Toruń|Torunia]] i [[Cełmnno|Chełmna]]. Po zapoznaniu się na miejscu, z trudnościami w funkcjonowaniu państwa zakonnego w Prusach, Eberhard nie rozwiązłą ich bezpośrednio, tylko zwrócił się o pomoc do przebywającego w [[Akkona|Akkonie]] wielkiego mistrza. Posłaniec, w osobie brata Ottona, z Ziemi Świętej powrócił ze zbiorem statutów regulujących funkcjonowanie nowej prowincji oraz jej powiązania z najwyższymi władzami zakonnymi. Eberhard von Sayn otrzymane statuty ogłosił, najprawdopodobniej na początku [[1252]] roku. Kolejnym etapem misji Eberharda były Inflanty, gdzie przebywał od lata 1252 do wiosny 1254 roku. W tym czasie doprowadził do uporządkowania stosunków między zakonem krzyżackim a miejscowymi biskupami: [[Arcybiskupi Rygi| ryskim]], [[Biskupstwo Ozylii|ozylskim]] [[Biskupstwo Dorpatu|dorpackim]] oraz [[Biskupstwo kurlandzkie|kurlandzkim]]. Przyczynił się do powstania [[Zamek w Kłajpedzie|kłajpedzkiego zamku]], a także stanął na czele, co najmniej jednej, zbrojnej wyprawie przeciwko [[Żmudzini|Żmudzinom]].
Po sukcesie jakim było niewątpliwie uporządkowanie spraw wewnętrznych obu prowincji zakonnych, Eberhard von Sayn, zrzekł się stanowiska mistrza krajowego Niemiec i powrócił najprawdopodobniej do Ziemi Świętej. Przyjmuje się też, że po powrocie do Palestyny ponownie objął stanowisko wielkiego komtura i piastował je co najmniej do września 1257 roku.
== Bibliografia ==
* Maciej Dorna, ''Bracia zakonu krzyżackiego w Prusach w latach 1228-1309'', Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 2004, str.
| |||