Nevil Maskelyne: Różnice pomiędzy wersjami

'''Nevil Maskelyne''' (ur. 6 października 1732 w [[Londyn]]ie, zm. 5 stycznia 1811 r. w [[Greenwich]]) – [[Wielka Brytania|brytyjski]] [[Astronomia|astronom]], odktóry zasłynął dzięki badaniom w dziedzinie nawigacji. Od 1765 roku piąty [[Astronom Królewski]]. W 1775 roku otrzymał [[Medal Copleya]].

Astronomią zainteresował się po zaćmieniu [[Księżyc]]a 25 lipca 1748 roku. W 1761 roku dokonał obserwacji przejścia [[Wenus]] przed tarczą [[Słońce|Słońca]], co umożliwiło wyznaczenie [[jednostka astronomiczna|jednostki astronomicznej]]. Podczas podróży na wyspę św. Heleny prowadził doświadczenia z wyznaczeniem długości geograficznej z obserwacji [[Księżyc]]a, a następnie wprowadził tę metodę do nawigacji opisanej w ''The British Mariner's Guide'' (1763). Po zastąpieniu w 1765 roku [[Nathaniel Bliss|Nathaniela Blissa]] na stanowisku astronoma królewskiego wydał pierwszy tom ''Nautical Almanac'' (1766). W 1758 został członkiem [[Royal Society|Londyńskiego Towarzystwa Królewskiego]].<ref>{{cytuj książkę|tytuł=Encyklopedia Britannica|wydawnictwo=KURPISZ S.A.|miejsce=Poznań|rok=2006|wolumen=XXI|strony=87|isbn=978-83-60563-25-0|}}</ref> W roku 1772 zaproponował metodę wyznaczenia [[Prawo powszechnego ciążenia|stałej grawitacji]] i gęstości [[Ziemia|Ziemi]] polegającą na pomiarze odchylenia od pionu ciężarka zwisającego z liny umieszczonego w pobliżu góry o znanych parametrach.