Fokker E.I: Różnice pomiędzy wersjami

Fokker E.I powstał jako projekt samolotu myśliwskiego na bazie nieuzbrojonego niemieckiego samolotu zwiadowczego [[Fokker M.5]] (znanego także jako [[Fokker A.III]]), który z kolei był wzorowany na francuskim [[Morane-Saulnier]] typu H z [[1913]] roku. Jego konstrukcja została zainicjowana przez pomyślne testy strzelania z użyciem prototypu [[synchronizator karabinu maszynowego|synchronizatora]], które przeprowadził zespół kierowany przez holenderskiego konstruktora, [[Anton Fokker|Antona Fokkera]]. Testy przeprowadzono z użyciem nowego karabinu [[Parabellum LMG 14]] zamontowanego na samolocie Fokker M.5. Wypadły one tak obiecująco, że po pierwszych próbach, które odbyły się w dniach 19 i [[20 maja]] [[1915]], maszyna została w ciągu dwóch tygodni wysłana na front. Po udanych testach [[Anton Fokker]] postanowił zaprojektować samolot myśliwski na bazie [[Fokker M.5|Fokkera M.5]], który z założenia korzystałby ze świeżo opracowanej technologii.

 

Pierwsze pięć Fokkerów, w których zastosowano ten wynalazek, zostało oznaczonych jako Fokkery M.5K/MG. W kolejnych maszynach, oznaczonych już jako E.I, skrócono płaty i obniżono ich położenie w celu zwiększenia prędkości maksymalnej i polepszenia widoczności z kabiny pilota. Ta druga zmiana była następnie przeniesiona do kolejnych wersji jednopłatowych myśliwców Fokkera ([[Fokker E.II|E.II]], [[Fokker E.III|E.III]] i [[Fokker E.IV|E.IV]]).