Promieniowanie beta: Różnice pomiędzy wersjami

'''Promieniowanie beta''' (promieniowanie β) – rodzaj [[promieniowanie jonizujące|promieniowania jonizującego]] wysyłanego przez promieniotwórcze [[jądro atomowe|jądra atomowe]] podczas [[reakcja jądrowa|przemiany jądrowej]]. Nazwa ma znaczenie historyczne – powstała, by odróżnić to promieniowanie od mniej przenikliwego [[promieniowanie alfa|promieniowania alfa]]. Promieniowanie beta i alfa zarejestrowane były po raz pierwszy przez [[Henri Becquerel|Becquerela]], który opisał swoje wyniki w serii publikacji w latach 1896–1897

<ref>{{Cytuj pismo | autor = Henri Becquerel | tytuł = Sur les radiations émises par phosphorescence | url = http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k30780/f422.chemindefer | czasopismo = Comptes Rendus | wolumin = 122 | wydanie = | strony = | rok = 1896 | język = fr }}</ref>. Oba rodzaje promieniowania badał następnie [[Ernest Rutherford|Rutherford]] i w roku 1899 opisał ich różny charakter<ref>{{Cytuj pismo | autor = E. Rutherford | tytuł = Uranium radiation and the electrical conduction produced by it | url = http://web.ihep.su/dbserv/compas/src/rutherford99/eng.pdf | czasopismo = Philosophical Magazine | wolumin = 47 | wydanie = 284 | strony = 109–163 | rok = 1899 | język = en }}</ref>. Promieniowanie beta powstaje podczas [[Rozpad beta|rozpadu β]]. W zależności od rodzaju tego rozpadu, jest ono strumieniem [[elektron]]ów (z [[Rozpad beta minus|rozpadu β⁻]]) lub [[pozyton]]ów (z [[Rozpad beta plus|rozpadu β⁺]]) poruszających się z prędkością porównywalną z [[prędkość światła|prędkością światła]]. Promieniowanie to jest silnie [[absorpcja promieniowania beta|pochłaniane]] przez [[materia (fizyka)|materię]].

| [[Tryt|³H]] || 19&nbsp;keV || 8&nbsp;cm || – || –

| ¹⁴[[Węgiel (pierwiastek)|C]] || 156&nbsp;keV || 65&nbsp;cm|| – || –