Konduktancja: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Robot dodał pms:Condutansa |
m drobne techniczne |
||
Linia 1:
{{dopracować|definicja|źródła}}
{{Teoria obwodów}}▼
'''Konduktancja''' (przewodność elektryczna) jest odwrotnością [[rezystancja|rezystancji]]. Jest więc miarą podatności elementu na przepływ [[prąd elektryczny|prądu elektrycznego]].
Zwyczajowo konduktancję oznacza się symbolem ''G'' (wielka litera [[G]]).
Jednostką konduktancji w układzie SI jest [[simens]] (1 S).
Miarą podatności materiału na przepływ prądu elektrycznego jest [[konduktywność]]. Dla znanych wymiarów geometrycznych przewodnika i konduktywności materiału, z jakiego został wykonany, jego konduktancję określa wzór:
Linia 20 ⟶ 18:
* ''e'' – ładunek elementarny,
* ''h'' – [[stała Plancka]],
* ''N'' – liczba otwartych kanałów.
W tym przypadku nie ma zależności wprost od geometrii układu, jedynie od ilości otwartych kanałów przewodności. Ilość ta z kolei zależy skokowo od rozmiarów poprzecznych przewodnika. Teorię opisującą to zjawisko podał w 1957 roku R. Landauer.
Konduktancja dotyczy obwodów prądu stałego, a w obwodach prądu zmiennego tylko elementów rezystancyjnych ([[Opornik|rezystor]]). Uogólnieniem pojęcia konduktancji na obwody prądu zmiennego zawierającego elementy pojemnościowe ([[kondensator]]) i indukcyjne ([[cewka]]) jest [[admitancja]].
▲{{Teoria obwodów}}
{{Prąd przemienny}}
| |||